به او متفاوت گردند. البتّه تفاوت ميان زن و مرد، تفاوت به نقص و كمال نيست.

خداوند از گذر اين تفاوت، مرد و زن را براى زندگى با يكديگر آماده ساخته است (نظام حقوق زن در اسلام‌، 126- 109؛ 169، 170). فمنيست‌ها بر خلاف جريان فطرت و طبيعت، خواهان برقرارى تشابه و يكنواختى حقوق و مسائل زن و مردند و از اين رو، نه تنها توفيق نيافته‌اند ستمى را از زنان دفع كنند، بلكه خود بر آنان ستم روا داشته‌اند؛ زيرا خواسته يا ناخواسته بارى را بر دوش زنان نهاده‌اند كه آنان از نظر طبيعى توانايى برداشتن آن را ندارند (كتاب نقد، 17/ 152 و 153). اسلام بر آن است كه عدالت راستين در حقّ زن، آن گاه برقرار خواهد شد كه طبق سرشت و خلقتش با او رفتار كنند و چيزى بيش‌تر از توانايى‌ها و ظرفيّت‌هايش از او نخواهند.