آگاه باشيد! هر آن كس آماده است خون قلبش را در راه ما بريزد و جان را در راه خدا ايثار كند،با ما همراه شود؛من فردا صبح حركت خواهم كرد.

نسل امام خمينى«خون قلبش»را در راه خدا هديه آورد و چشم بر اشارت امام،حماسه‌هايى را رقم زد كه تنها در عاشوراى حسينى مى‌توان فراتر از آن‌ها را جست‌وجو كرد.

فرهنگ عاشورا جريان ذهن و روح رزمندگان است.خواندن زيارت عاشورا،برپايى مراسم سوگوارى براى اباعبداللّه،يادآورى همارۀ حماسه‌ها، ايثارها و شهادت خانواده و اصحاب اباعبداللّه و تطبيق صحنه‌ها با عاشوراى اباعبداللّه،ويژگى همۀ رزمندگان است.

انس و الفت با خاطرات و يادهاى عاشورا در عمليّات‌ها بارزتر بود.هر شهيدى متناسب با شكل شهادت،به يكى از شهيدان كربلا تشبيه مى‌شد؛اگر دست‌ها قطع مى‌شد يا سمت سقايت داشت،به ابوالفضل العبّاس،اگر نوجوان بود،به قاسم،اگر تشنه شهيد مى‌شد يا سرجدا مى‌شد به اباعبداللّه.حتّى نام رزمندگان در صورت همانندى با نام اصحاب اباعبداللّه مى‌توانست مورد توجّه باشد.نمونه‌هايى از اين ويژگى را در خاطرات رزمندگان بررسى مى‌كنيم.

1.زيارت عاشورا

آشناترين زيارتنامۀ جبهه‌ها،پادگان‌ها و مراكز تجمّع نيروهاى رزمنده، «زيارت عاشورا»بود.زمزمۀ صبحگاه،لحظه‌هاى عمليّات و همراه رزمندگان در جيب و كوله‌پشتى،همين زيارت بود.ترنّم عاشقانۀ اين زيارت دل‌ها را به كربلا پيوند مى‌داد و شعلۀ ايثار و فداكارى را در جان‌ها برمى‌افروخت.