آمِدی، ابوالفضائل علی بن ابی‌المظفر (ذیحجۀ 559 ـ ربیع‌الاول 608ق/اکتبر 1164 ـ اوت 1211م)، فقیه و ادیب شافعی. او از خاندان محترمی بود که از آمِد (ﻫ م) به واسط کوچیده بود و به همین جهت به آمدی شهرت یافت. چندی به بغداد رفت و نزد فقیهان بزرگ آن شهر فقه شافعی آموخت و مدتی نیز در مدرسۀ ثقتیّۀ بغداد مُعید دروس شد. در 604ق/1207م قضای واسط و سپس نظارت اعمال آن شهر به وی واگذار گردید. ابن خلکان گوید که او، هم در علم حساب دستی داشته و هم در سرودن شعر، اما دربارۀ تنها قطعه‌ای که به وی نسبت داده است، خود اظهار تردید می‌کند. وی در واسط به دنیا آمد و در همان شهر درگذشت.
مآخذ: ابن خلکان، وفیات الاعیان، به کوشش احسان عباس، بیروت، 1977م، 3/397.
آذرتاش آذرنوش