صنعت و غصب:
چنانچه مال غصبى نزد غاصب تلف شود، ضامن است و بايد مثل يا قيمت آن را به مالكش
بپردازد، و اگر در مال غصبى، صنعتى حلال كه داراى ارزش است، به كار رفته باشد،
غاصب، ضامن صنعت به كار رفته در آن نيز مىباشد؛ اما اگر صنعت به كار رفته در آن
حرام باشد، مانند طلا و نقرهاى كه با آن بت يا صليب ساختهاند، غاصب ضامن صنعت به
كار رفته در آن نخواهد بود.[8]
( استصناع) ( كار)
[1]الفروق اللغوية/ 321 ـ 322 و التحقيق فى كلمات القرآن
الكريم، واژه «صنع» 2 و 3. جواهر الكلام
22/ 466
[4] 27/ 289 ـ 290
[5] 30/ 106 [6]31/ 4
[7] 27/ 342 ؛ مختلف الشيعة 6/ 156 ـ 157
[8] جواهر الكلام 37/ 109 ـ 111 .
صَنَم بت
صنوبر درخت
صوام
صُوّام: پرندهاى خاكى رنگ با گردنى بلند كه بيشتر بر درخت
خرما آشيانه مىسازد.[1]
از آن در باب
اطعمه و اشربه نام بردهاند.
به تصريح
بسيارى از فقها خوردن گوشت صوّام مكروه است؛[2] بلكه به تصريح برخى كراهت شديد
دارد؛[3] درمقابل، بعضى در كراهت آن اشكال كردهاند.[4] بعضى، تنها كشتن آن را مكروه
دانستهاند.[5]
[1]مجمع البحرين، واژه «صوم»
[2] النهاية/ 578 ؛ قواعد الاحكام 3/ 327 ؛
الروضة البهية 7/ 286 ؛ جواهر الكلام 36/ 313 ـ 316 ؛ تحرير الوسيلة 2/ 156
[3] شرائع الاسلام 4/ 751
[4] مفاتيح الشرائع 2/ 187
[5] منهاج الصالحين (سيستانى) 3/ 293 .
صوت صدا
صورت
صورت: چهره/ شكل و هيئت پديدهها( تصوير).
از صورت به
معناى اول دربابهاى طهارت، صلات، حج، نكاح، كفّارات، اطعمه واشربه، حدود و ديات
سخن گفتهاند.
طهارت: صورت از
اعضاى وضو و تيمّم و شستن آن در وضو به عنوان اولين عضو از اعضاى وضو، واجب است.
حد واجب شستن در طول، از رستنگاه موى سر تا انتهاى چانه و از عرض،