روزه استيجارى --> نيابت

روزه بدل بدنه

روزه بدل بدنه:از اقسام روزه كفّاره.

به روزه‌اى كه در فرض عدم تمكّن از قربانى كردن شتر بر كسى كه به عمد قبل از غروب آفتاب از عرفات كوچ كرده، به عنوان كفّاره واجب مى‌شود، روزه بدل بدنه گويند. از آن در باب صوم سخن رفته است.

گرفتن روزه واجب در سفر صحيح نيست. مواردى ازاين حكم استثناشده‌است. يكى از آنها هيجده روز روزه بدل بدنه است كه بر حاجى در صورت ناتوانى از قربانى كردن شتر واجب مى‌شود(1)( -->روزه كفّاره).

روزه بدل قربانى

روزه بدل قربانى [= صوم دَم المُتعة؛ صوم بدل الهَدْى] :روزه جايگزين قربانى در حج تمتّع.

به روزه‌اى كه درپى ناتوانى حاجى از قربانى كردن در حج تمتّع( -->حج تمتّع)بر او واجب مى‌شود، روزه بدل قربانى گويند. از آن در باب حج سخن رفته است.

از اعمال حج تمتع قربانى كردن در منى است؛ ليكن بر حاجىِ فاقد قربانى و بهاى آن، واجب است به جاى قربانى ده روز روزه بگيرد؛ سه روز پياپى در سفر حج و هفت روز ديگر پس از بازگشت به وطن.

مراد از روزه گرفتن در سفر حج، باقى مانده ماههاى حج، يعنى ذيحجه است كه مستحب است روزهاى هفتم، هشتم (روز ترويه) و نهم (روز عرفه) باشد و در صورت فوت روزه روز هفتم، بنابر قول مشهور، مى‌تواند آن را پس از عيد بگيرد، امّا چنانچه روزه روز هشتم فوت شود، بنابر قول مشهور، واجب است روزه را تا پس از عيد به تأخير بيندازد. در مدت زمان تأخير سه قول مطرح است: وجوب تأخير تا پس از ايّام تشريق( -->ايّام تشريق)و عدم جواز روزه گرفتن در آن ايّام؛ تأخير تا روز دوازدهم

• (1)العروة الوثقى 3/ 614 .