responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 142

برخى نيز احتياط را در جمع بين تيمّم و وضو يا غسل جبيره‌اى دانسته‌اند.(4)

بنابر قول به جريان حكم جبيره، در اينكه گذاشتن پارچه‌اى تميز بر روى چشم و مسح بر روى آن نيز لازم است يا نه، اختلاف است.(5)

ترك مداواى بعضى بيماريها از جمله بيمارى رمد، در فرض امكان صبر و نداشتن خطر، مستحب است.(6)

صلات:نمازگزار مبتلا به رمد، چنانچه بيمارى‌اش بهبود نمى‌يابد جز به اضطجاع (به پهلو دراز كشيدن) نماز را به همان حال مى‌خواند هرچند قادر به ايستادن باشد(7)( -->اضطجاع).

صوم:از شرايط صحّت روزه، زيان نداشتن آن براى انسان است. بنابر اين، چنانچه روزه موجب تشديد بيمارى رمد گردد، صحيح نيست.(8)

حجر:بنابر قول گروهى از فقها، انسان در بيمارى منجر به مرگ نمى‌تواند در افزون بر يك سوم از اموال خود تصرّف تبرعى كند، مانند آنكه آن را به كسى ببخشد. ليكن بيمارى‌اى كه چنين وضعيتى ندارد، مانند چشم درد، از اين حكم مستثنا و در آن، تصرف در افزون بر يك سوم نافذ است.(9)

(--> بيمارى)

رمضان؛ ماه

رمضان؛ ماه: از ماههاى قمرى.

ماه رمضان از ماههاى قمرى است كه بين ماههاى شعبان و شوّال قرار گرفته و بر اساس برخى روايات ـ كه گروهى از دانشمندان اسلامى بدانها عمل كرده‌اند ـ آغاز سال قمرى است؛ هر چند معروف و مشهور آغاز سال قمرى را محرم مى‌دانند.(1)در اينكه رمضان عَلَم و اسم براى ماه است يا نامى از نامهاى خداى متعال، اختلاف است؛ چنان كه در ريشه آن نيز اختلاف است كه آيا از «رَمْض» به سكون «م»


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 142
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست