ليكن در فرض دوم (ضرر داشتن براى كودك) بايد براى هر روز يك مدّ( -->مدّ)طعام به عنوان فديه بدهد. در فرض نخست (ضرر داشتن براى خودش) بنابر مشهور فديه واجب نيست.(26)

اقامه حدّ بر زن شيرده و استيفاى قصاص از او به تأخير انداخته مى‌شود، مگر آنكه براى شير دادن كودك دايه‌اى پيدا شود.(27)

بنابر تصريح برخى، چنانچه بر اثر جنايت بر زنى، قوّه شير دهى وى از بين برود و شير او قطع شود، ارش(-->ارش)ثابت مى‌گردد.(28)برخى نيز در صورت از بين رفتن هميشگى آن، ديه را ثابت دانسته‌اند.(29)

(--> شير)

رضاع شرعى

رضاع شرعى: شير خوردنى كه موجب محرميت مى‌گردد(--> رضاع).

رضاع؛ قاعده --> قاعده رضاع

رضايت

رضايت: خوشنودى، خرسندى.

رضايت در برابر سخط و كراهت به كار رفته است؛(1)از اين رو، اكراه( -->اكراه)و اجبار از اضداد رضايت به شمار مى‌روند و فرد مُكرَه و مجبور فاقد رضايت مى‌باشد. از اين عنوان در بيشتر بابهاى فقه، اعم از عبادات، عقود، ايقاعات و احكام سخن گفته‌اند.

رضايت و تصرف در اموال ديگران:حلّيت تصرف در مال محترم(--> احترام)مانند مال مسلمان منوط به رضايت اواست و تصرف بدون رضايت حرام خواهد بود.

• (1)لسان العرب و المفردات (راغب) ، واژه «رضى»
• (26)17/ 151 ـ 152 ؛ توضيح المسائل مراجع 1 / 958 م 1729
• (27)جواهر الكلام 41/ 337
• (28)43/ 263 و 313
• (29)مهذب الأحكام 29/ 282 .