responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 3  صفحه : 315

حظىّ

حَظىّ: ششمين اسب در مسابقه(1)

(--> اسب دوانى).

حفاظت --> حفظ

حفر

حفر: كندن و گود كردن زمين.

احكام آن در بابهاى طهارت، خمس، غصب، احياء موات، حدود و ديات آمده است.

طهارت:اگر براى تحصيل طهارت (وضو يا غسل) آب در دسترس نباشد، كندن چاه در صورت مشقت نداشتن واجب است.(1)كندن قبر به اندازه قامت انسان متوسط يا تا ترقوه وى( --> ترقوه)مستحب است.(2)

خمس:تعلق خمس به مثل گنج و معدن پس از كسر هزينه‌هاى انجام گرفته براى كندن و استخراج آن است.(3)

غصب:كسى كه در ملك ديگرى غاصبانه چاهى كنده است، در صورت درخواست مالك واجب است آن را پر كند.(4)

احياء موات:كندن چاه در زمين موات به قصد تملّك، قبل از رسيدن به آب، تحجير( --> تحجير)به شمار مى‌رود و موجب حقّ اختصاص براى حفر كننده است و اگر به آب برسد، حفر كننده مالك چاه و آب آن مى‌شود.(5)

حدود:اگر كسى فردى را در گودالى كه ديگرى كنده بيندازد و او آسيب ببيند يا كشته شود، آن كه او را انداخته ضامن است نه حفر كننده گودال.(6)

ديات:اگر كسى در ملك خود يا مكان مباح، چاهى يا گودالى بكند و كسى در آن بيفتد، ضامن نيست؛ ليكن اگر در ملك ديگرى بدون اجازه مالك يا در محلّ عبور و مرور مردم چنين كارى كند، ضامن خواهد بود.(7)

( --> چاه)


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 3  صفحه : 315
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست