فروبردن سر در آب براى روزهدار در روزه واجب معيّن(8)و نيز قضاى روزه ماه رمضان در بعد از ظهر، حرام است؛ ليكن در بطلان روزه به آن اختلاف است.(9)
تملّك:آبهاى عمومى، مانند درياها كه همگان در بهرهبردارى از آن يكسانند، از مشتركات(--> مشتركات)و با حيازت(--> حيازت مباحات)تملّكپذير است. همچنين به قول مشهور، كندن چاه در زمين مباح به قصد تملّك يا در ملك خود، سبب تملّك آب آن مىشود.(10)آبهاى مباح، مانند چشمه و باران كه در جويهاى شخصى جمع مىشود، به قول مشهور از آنِ مالك آن است(11)(--> آبهاى عمومى).
خريد و فروش:فروختن آب با پيمانه، وزن يا مشاهده در صورت محصور بودن، مانند آب حوض جايز است؛(12)ليكن در صحّت خريد و فروش مثل آب چاه كه داراى جوشش است و دائم آب تازه با آب قبلى مخلوط مىشود اختلاف است(--> آب چاه). در آب، ربا(--> ربا)نيست.(13)
نوشيدن:براى نوشيدن آب آدابى ذكر شده است، مانند گفتن بسم اللّه، نشسته نوشيدن در شب و ايستاده نوشيدن در روز(14)( --> نوشيدن).
مزارعه :از شرايط صحّت عقد مزارعه(--> مزارعه)، قابليّت زمين براى بهرهبردارى به دليل داشتن آب ـ هرچند به امكان رساندن آب چشمه يا نهر به آن ـ است.(15)
حيوان:دادن آب به حيوان پيش از ذبح آن مستحب است.(16)عرضه آب بر حيوان هنگام رسيدن به آب از حقوق چارپا بر صاحبش شمرده شده است.(17)
آبادى
آبادى: مكان آباد، مانند روستا و شهر.
از آن در بابهاى طهارت، احياء موات و لقطه سخن رفته است.