responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 91

اگر شخصى براى وضو يا غسل در آبادى آب نداشته باشد، بايد براى يافتن آن جست‌وجو كند تا نااميد شود. در اين صورت، تيمّم صحيح است.(1)

حريم(--> حريم)تنها مخصوص زمين موات(--> زمين موات)است و زمينها، خانه‌ها و ديگر املاك آبادى، حريم ندارند.(2)

به قول مشهور، گرفتن حيوان گمشده ديگرى كه در آبادى يافت مى‌شود،جايز نيست و ضمان آور است(3)( --> ضالّه).

آب استنجاء

آب اِستِنجاء: آب به كار رفته در تطهير مخرج ادرار و مدفوع.

احكام آن در باب طهارت آمده‌است.

آب قليل(--> آب قليل)هرچند ـ بنابر مشهور ـ به مجرّد ملاقات با نجاست نجس مى‌شود، ليكن آب استنجاء با شرايط زير پاك است:

1. عدم تغيير رنگ، بو يا مزه آب.

2. نرسيدن نجاستى از خارج به آن.

3. عدم تجاوز ادرار و مدفوع از محلّ خروج، بيش از حدّ متعارف.

4. خارج نشدن نجاستى ديگر غير از ادرار يا مدفوع، مانند خون از مخرج.

5 . بنابر قولى خالى بودن آب از اجزاى مدفوع به گونه‌اى كه ديده شود.

6 . بنابر قول برخى، ريختن آب بر محل، قبل از رساندن دست به آن.

آب استنجاء، بنابر قولى نجس ولى مَعفُوّ و بخشوده است.

وضو و غسل با آب استنجاء جايز نيست. در جواز تطهير چيز نجس با آب استنجاء ـ بنابر طهارت آن ـ اختلاف است. در اين احكام، تفاوتى در آب استنجاء حاصل از شستن اول و دوم مخرج بول ـ بنابر قول به اعتبار تعدّد شستن ـ نيست(1)( -->اِستنجاء).

آب اماله --> اماله

آب انگور

آب انگور: افشره انگور.

از آن در بابهاى طهارت، تجارت،


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 1  صفحه : 91
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست