افزودن بخش دوم شناسه بدين جهت است كه اطلاق آب بر مثل آب مضاف(--> آب مضاف)به نحو مجاز است. از آب، در بابهاى طهارت، اطعمه و اشربه و احياء موات از جهات گوناگون سخن رفته است. احكام آن افزون بر بابهاى ياد شده به مناسبت در بابهاى صلات، خمس، انفال، صوم، حج، جهاد، تجارت، مزارعه و صيد و ذباحه نيز آمده است.
آب به لحاظ ماهيّت آن به مطلق(--> آب مطلق)و مضاف، به لحاظ انفعال و عدم انفعالِ به نجاست به كثير(--> آب كثير)و قليل(--> آب قليل)و به لحاظ عوارض خارجى به مشكوك(--> آب مشكوك)و غير مشكوك، مشتبه(--> آب مشتبه)و غير مشتبه و مستعمل(--> آب مستعمل)و غير مستعمل تقسيم مىشود.(1)در اين مقاله به احكام كلّى آب (آب مطلق) اشاره مىشود.
طهارت و نجاست:آب مطلق، پاك و پاك كننده هر چيز نجسى است كه قابل پاك شدن است، و نيز بر طرف كننده حدث(--> حدث)مىباشد.(2)آب با تغيير رنگ، بو يا مزه آن به سبب نجاست نجس مىشود. آب قليل بنابر مشهور با ملاقاتِ نجاست نيز نجس مىگردد(3)(--> آب نجس).
عبادات:وضو و غسل جز با آب صحيح نيست.(4)ادرار كردن در آب، مكروه است.(5)نماز گزاردن در گذرگاه آب(6)و نيز آب بستن به منطقه دشمن در حال جهاد كراهت دارد.(7)به قول مشهور،