فروخته شده پيش از تحويل به خريدار، به آفت آسمانى يا توسط اجنبى تلف شود، فروشنده ضامن است(--> قاعده ضمان قبل از اقباض).

اقتار

اِقتار: تنگ گرفتن بر خويش يا ديگرى در زندگى.

از آن در باب خمس و دين بحث شده است.

اگر شخصى در مخارج سال بر خود يا عائله‌اش تنگ بگيرد و كمتر از اندازه نياز (مطابق شأن خود) هزينه كند، در اينكه به مقدار صرفه جويى شده از مخارج سالانه، خمس(--> خمس)تعلّق مى‌گيرد يا نه اختلاف است.(1)

بنابر تصريح برخى، مستحب است بدهكار براى اداى دين، بر خود و خانواده‌اش ـ در صورت رضايت آنان ـ در زندگى و معيشت سخت بگيرد.(2)

اقتداء

اقتداء: انجام دادن عملى بسان عمل فردى ديگر به قصد تأسّى.

به اقتدا كننده «مُقْتَدى»، به عمل او «اقتدا» و به اقتدا شونده «مقتدابه» مى‌گويند. از اين عنوان در باب صلات، سخن رفته است.

اقتدا بر دو گونه است:

1. اقتدا در نماز:مراد از آن، متابعت مأموم از امام جماعت در افعال نماز است.

شرايط مقتدا به:مقتدابه بايد عاقل، بالغ، مؤمن(--> ايمان)، عادل و حلال زاده باشد. در صورت فقدان يكى از آنها اقتدا صحيح نيست(--> امام جماعت). از ديگر شرايط مقتدا به آن است كه مأموم نباشد. بنابراين، اقتدا به كسى كه خود، به ديگرى اقتدا كرده، صحيح نيست.(1)

• (1)العروة الوثقى 1/ 767
• (1)جواهر الكلام 16/ 63
• (2)الحدائق الناضرة 20/ 190 .