بطلان عمل نمىشود؛ خواه مقارن با عمل باشد يا بعد از آن.(2)
ادلّه اربع
اَدلّه اَربَع: دليلهاى چهارگانه بر احكام شرع.
ادلّه اربع عبارتنداز كتاب(--> قرآن)، سنّت(--> سنّت)، اجماع(--> اجماع)و عقل(--> عقل)كه منبع استنباط احكام شرع اند و از آنها در اصول فقه، مبحث حجج به تفصيل بحث شده است.
منابع استنباط احكام شرع نزد شيعه امامى محدود به چهار منبع ياد شده است. اخباريان( --> اخبارى)تنها به دو منبع اوّل معتقدند. البته حقيقت اجماع از ديدگاه اماميّه به سنّت بر مىگردد؛ زيرا حجيّت اجماع نزد آنان از جهت كاشف بودن آن از قول معصوم عليه السّلام است. از اين رو، اجماعى كه چنين كاشفيّتى ندارد، مانند اجماع مدركى(--> اجماع مدركى)حجّت نخواهد بود.(1)
ادماء
اِدماء: خون برآوردن.
از آن در بابهاى صوم، حج، نكاح و كفّارات، سخن رفته است.
صوم:خون گرفتن به حجامت كردن(--> حجامت)و مانند آن در صورتى كه موجب ضعف گردد، همچنين هر كارى كه سبب برآمدن خون در دهان شود، براى روزه دار مكروه است.(1)
حج:در حرمت ادماء براى محرم(--> احرام)بدون ضرورت، اختلاف است.(2)مفتى اگر به اشتباه فتوا به كوتاه كردن ناخن محرم دهد و گرفتن ناخن توسط وى سبب ادماء گردد، مفتى بايد يك گوسفند كفّاره بدهد.(3)
نكاح:در صورت مؤثّر واقع نشدن روشهاى نصيحت، كناره گيرى و برخورد تندِ زبانى در رفع نشوز زن(--> نشوز)شوهر مىتواند ـ به اندازهاى كه سبب تنبيه زن و بازگشت او از حالت نشوز شود ـ او را بزند، به شرط آنكه موجب ادماء نگردد.(4)