استفاده از ادكلن، اعم از داخلى و خارجى در صورتى كه انسان نداند از مايعات مست كننده روان( --> مسكر)ساخته شده و يا با نجس ملاقات كرده، اشكال ندارد و پاك است.(1)
ادلاء
اِدلاء:اين عنوان در اصل به معناى انداختن دلو به چاه براى كشيدن آب است؛ ليكن مجازاً « ادلاء به شهادت » به معناى گواهى دادن شهود نزد قاضى(1)( --> شهادت)و «ادلاء به بيّنه» به معناى احضار بيّنه نزد قاضى(2)(--> بيّنه)و «ادلاء به ميّت» به معناى انتساب نَسَبى(--> نسب)به ميّت كه از اسباب ارث است،(3)به كار رفته است. در قرآن كريم(4)از «ادلاء به مال» نزد قاضيان نهى شده است كه مراد از آن دادن رشوه(--> رشوه)به قاضى است.(5)
ادلال
اِدلال: منّت نهادن.
ادلال در مقام عبادت بدين معنا است كه بنده بپندارد با عبادت كردن حقّى بر خدا پيدا مىكند و در مقابل آن، بايد مطالبات او را برآورد؛ بدين جهت از اجابت نشدن دعايش اظهار شگفتى مىكند. ادلال در عبادت بدتر و خطرناكتر از عُجب(--> عجب)است.(1)از اين موضوع در باب صلات بحث شده است.
ادلال از موانع قبولى نماز، بلكه هر عبادت است، ليكن به قول مشهور، موجب