زندگى را بين آنها تقسيم كرديم و بعضى را از جهت امكانات بر بعضى برترى داديم تا يكديگر را بكار بگيرند. در مورد مخالفت مردم و جدال با پيامبران مراجعه شود به آيات 23 تا 26 و 31 تا 41 و 45 تا 49 مؤمنون و آيات 153 تا 154 و 186 سوره شعرا و سوره انعام آيه 50 و سوره اسراء 90 تا 95.

3 - جدال و مناظره قرآن با منكران معاد

يكى از مسائلى كه توجه انسان را عميقاً به خود جلب مى‌كند، سرنوشت او پس از مرگ است. پيامبران الهى بعد از دعوت انسان به خداپرستى، مهم‌ترين مطلبى را كه آموزش دادند، وجود جهان بعد از مرگ است. تعداد كلّ آيات قرآنى كه درباره آخرت بحث مى‌كنند در حدود 1641 آيه مى‌باشد كه 25/8 درصد كلّ آيات قرآنى را به خود اختصاص مى‌دهد اين تعداد آيات نشان دهندۀ توجه فراوان قرآن به موضوع معاد است.

دو علّت براى لزوم معاد

براى اثبات لزوم بررسى معاد، دست‌كم دو علت مى‌توان عنوان نمود:

1 - احتمال خطر

توجهى اندك به زندگى بشر نشان مى‌دهد كه انسان در مواقعى كه احتمال خطر بدهد با تمام توان از آن مى‌گريزد اين روش يك دستورالعمل عقلى است كه: دفعِ خطرِ احتمالى عقلاً واجب است. پيشوايان اسلام در ضمن مناظرات خود با منكران معاد، به صورتهاى گوناگون به اين حقيقت اشاره كرده‌اند. امام على عليه السلام به يكى از اين افراد مى‌فرمايد: اگر اعتقاد ما به معاد فرضاً دروغ از آب درآيد، آيا ما چيزى از دست مى‌دهيم‌؟ قهرى است كه نه. اما اگر گفته ما درست و ادعاى شما دروغ باشد، آيا در اين صورت شما را راه فرار و پناهگاهى هست‌؟