درس سوّم:

بررسِی سندِی دستۀ اول رواِیات قاعدۀ لا ضرر

أعوذ بالله من الشِّیطان الرّجِیم

بسم الله الرّحمٰن الرّحِیم

الحمدُ لِلّه ربِّ العالمِینَ

و الصلاةُ علِیٰ خِیرةِ الله المُنتجبِینَ محمدٍ و آله الطّاهرِینَ

و اللّعنةُ علِیٰ أعدائِهم أجمعِینَ

رواِیات قاعدۀ لا ضرر

بحث در رواِیاتِی است که براِی اثبات قاعدۀ لا ضرر مطرح شده است. در رواِیاتِی که علما براِی اثبات اِین قاعده آورده‌اند لفظ «لا ضررَ» مطرح شده است؛ در بعضِی از اِین رواِیات عبارت «لا ضررَ و لا ضِرارَ فِی الاسلام»[1] آمده است، در بعضِی از آنها عبارت «لا ضررَ و لا ضِرارَ علِیٰ مُؤمنٍ»[2] آمده است، در بعضِی «لا ضررَ و لا ضِرارَ»[3] آمده است، در بعضِی از آنها «لا ضرَرَ» آمده است، در بعضِی از آنها هم لفظ «مُضارّ»[4]

[1]. من لا ِیحضره الفقِیه، ج ٤، ص ٣٣٤؛ معانِی الأخبار، ص ٢٨١؛ نهج الحق، ص ٤٨٩؛ النّهاِیة، ابن‌أثِیر، ج ٣، ص ٨١؛ عوالِی اللّئالِی، ج ١، ص ٢٢٠. ترجمه:

«در اسلام هِیچ‌گونه ضرر و زِیانِی وجود ندارد.» (محقق)

[2]. الکافِی، ج ٥، ص ٢٩٤.

[3]. همان، ص ٢٨٠ و ٢٩٣ و ٢٩٤.

[4]. من لا ِیحضره الفقِیه، ج ٣، ص ١٠٣.