استعمال کردهاند و آن محذور
اِیشان را مجبور کرده است که «لا»ِی
نفِی جنس را به معناِی «لا»ِی
ناهِیه بگِیرند. صحبت فقط در همِین است و اِین محطّ بحث و محل
و محور کلامِی است که قائلِین به «لا»ِی
ناهِیه در «لا ضرر و
لا ضرار»، «لا» را به معناِی نهِی
گرفتهاند.