حجتالاسلام و المسلمين على نظرى
منفرد از نويسندگان و خطيبان بنامى است كه با دارا بودن بيش از بيست اثر محققانه
در حوزه تاريخ اسلام و اهل بيت (ع) و سخنرانىهاى متعدد در داخل و خارج از كشور،
تلاش بليغى را براى ترويج معارف اسلامى به كار برده است. انتشار اثر ارزشمند و
عالمانه «قصه انتظار» كه در مدت كوتاهى مهياى چاپ
سوم شده است بهانهاى شد ايشان گفتوگويى ترتيب دهيم كه حاصل آن تقديم شما
خوانندگان عزيز مىشود.
با تشكر از شما كه وقت خود را در
اختيار ما قرار داديد، لطفاً براى آغاز گفتوگو بفرماييد در لسان روايات،
آخرالزمان را به چه معنا به كار بردهاند و بيان كننده چه مقطعى از تاريخ به شمار
مىرود؟
من هم از شما تشكر مىكنم. در پاسخ
به اين سؤال بايد عرض كنم آخرالزمان يك تركيب اضافى مضاف و مضافٌ اليه است كه هر
دو واژه آخر و زمان در فارسى هم به كار مىرود و تركيب اين دو به معناى پايان زمان
است و در اصطلاح منظور از آخرالزمان قسمت پايانى عمر دنيا و قبل از قيامت است كه
در مقابل بخش آغازين و ميانى دنياست. البته شايد به ذهن برخى اين معنا خطور كند كه
آخرالزمان به مدت كوتاهى گفته مىشود كه اين طور نيست.
قرب و نزديكى هم يك مفهوم نسبى است.
اينكه گفته مىشود آخرالزمان دوره نزديك به قيامت است به اين معنا نيست كه فاصله
اندكى با هم دارند بلكه در مقايسه با بخش آغازين و ميانى تاريخ و زمان، نزديكتر
است.
واژه آخرالزمان چه بارمعنايى را به
همراه خود دارد؟
روايات فراوانى درباره آخرالزمان به
دست ما رسيده است. اين وفور حاكى از آن است كه به علت ويژگىهاى اين دوره اتفاقات
قابل توجهى مىافتد. در دوره صدر اسلام يا حتى قبل از اسلام، ظالمان و ستمگران
حضور داشتهاند و وجود ظلم از شاخصههاى آخرالزمان نيست. در ميان فرزندان حضرت آدم
وقتى قربانى هابيل قبول