انقلاب بزرگ مهدوى بيان شده است.

از امام باقر (ع) روايت شده كه شايسته است، سلام بر حضرت مهدى (ع) اين گونه باشد.

السّلام عليك يا بقيّةالله فى أرضه.

«يونس بن عبدالرحمن» از امام موسى بن جعفر (ع) پرسيد: اى فرزند رسول خدا! آيا شما قائم به حق هستيد؟ امام (عج) فرمود:

من قائم به حق هستم ولكن قائمى كه زمين را از دشمنان خاك پاك مى‌نمايد و لبريز از عدل مى‌گرداند همان طورى كه از ستم پر شده است. امام پنجم از فرزندان من است.[1]

مطابق اين حديث، پاك‌سازى كره زمين از دشمنان خدا و برقرارى عدالت بر سراسر جهان از دستاوردهاى انقلاب جهانى حضرت مهدى (عج) خواهد بود.

امام سجاد (ع) ياران امام زمان (عج) را حكم‌رانان، فرمان‌روايان و بزرگان روى كره زمين دانسته و فرموده‌اند:

هنگامى كه قائم ما قيام كند، خداى عزوجلّ از شيعه ما آفت را برطرف سازد و دل‌هايشان را همچون پاره‌آهن كند و نيروى هر يك از مردان آنان را به اندازه چهل مرد قرار دهد و آنان حكم‌رانان، فرمان‌روايان و بزرگان بر سراسر گيتى خواهند بود.[2]

مطابق اين حديث شريف، ياران ولى عصر (عج) حاكم، فرمان‌رواى يك كشور، يك قاره و يك منطقه از روى زمين نمى‌باشند بلكه بزرگ و حاكم بر سراسر جهان، خواهند شد.

«دعبل بن على خزاعى» مى‌گويد: در حضور مولايم على‌بن موسى‌الرضا (ع) قصيده خود را كه آغازش اين بيت است:

خواندم تا رسيدم، به اين ابيات از قصيده‌ام:

[قيام امام (ع) امرى حتمى و غيرقابل انكار است، كه با تكيه بر اسم خدا و به بركت او انجام خواهد پذيرفت. آن حضرت (ع) در ميان ما متمايز كننده بين حق و باطل؛ و جزا دهنده بر آسمان است.]

امام رضا (ع) به شدت گريست و سر خويش را بلند نموده، به من فرمود:

اى خزاعى! در اين دو بيت روح‌القدس بر زبانت سخن گفت: آيا مى‌دانى اين امام كيست. در چه زمانى قيام مى‌كند؟

گفتم: نه اى مولاى من! مگر اينكه خبر خروج و قيام امامى از شما را شنيده‌ام كه زمين را از فساد پاك مى‌گرداند و پر از عدل مى‌كند، همان طورى كه از بيداد لبريز شده باشد، امام (ع) فرمود:

حجت قائم كه در غيبتش انتظار او برده شود و در ظهورش مطاع مى‌باشد، اگر از دنيا جز يك روز باقى نماند، خداوند آن روز را آن قدر طولانى گرداند، تا او قيام نمايد و زمين را از عدل پر كند، همان طور كه از بيداد لبريز شده است.

مطابق اين حديث رضوى (ع) «فسادزدايى جهانى» و «عدالت گسترى جهانى» در انقلاب مهدوى، نزد شيعيان و اصحاب ائمه (ع) معروف و قطعى بوده است، به گونه‌اى كه دعبل خزاعى در پاسخ به پرسش امام رضا (ع) از آن ياد كرده و آن حضرت نيز بر آن تصريح و تأكيد نموده‌اند.

«عبدالعظيم حسنى»، نيز مى‌گويد: به محضر سرورم امام جواد (ع) رسيدم و عرض كردم: من اميدوارم كه شما قائم از اهل بيت محمّد باشيد كه زمين را از قسط و عدل لبريز مى‌نمايد، همان طور كه از بيداد و ستم پر شده باشد. امام جواد (ع) فرمود:

اى ابا القاسم! هيچ يك از ما امامان نيست، مگر قائم به امر خدا و راهنماى به سوى دين خداست ولى من آن قائمى كه خداوند به وسيله او زمين را از اهل كفر و دروغ‌گويى و انكار حق پاك مى‌گرداند، و از عدل و قسط لبريز مى‌نمايد، نيستم ... او كسى است كه زمين برايش رام و هر سختى برايش هموار مى‌گردد، و از يارانش به تعداد اهل بدر 313 تن از اقصى نقاط زمين نزد او جمع مى‌شوند. هنگامى پيمان برايش كامل گردد كه ده هزار تن هستند، به اذن خدا قيام مى‌كند و پيوسته دشمنان خدا را مى‌كشد تا اينكه خداى تبارك و تعالى را راضى و خشنود گرداند.

عيسى (ع) در انقلاب جهانى حضرت مهدى (عج)

نزول عيسى بن مريم (ع) در زمان ظهور حضرت مهدى (عج) و همكارى با ايشان در انقلاب جهانى مهدوى، در متن احاديث نبوى (ع) به صراحت و به طور روشن و واضح، به صورت شفاف و مستقيم، براى همگان بيان شده است.

در قرآن مجيد نيز اين حقيقت بيان شده است البته در پرتو تفسير قرآن با حديث است كه آشكار مى‌شود و پيام قرآن در ارتباط با اين موضوع، با كمك رهنمودهاى امامان معصوم (ع) قابل درك مى‌گردد.

قرآن كريم، درباره سرنوشت حضرت عيسى بن مريم چنين مى‌گويد:

و گفتارشان (اين چنين بود): ما عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم! در حالى كه نه او را كشتند و نه به دار آويختند، لكن امر بر آنها مشتبه شد و كسانى كه در مورد (قتل) او اختلاف كردند، از آن‌