در شك هستند و آنان علمى ندارند مگر اينكه از گمان پيروى مى‌كنند، و قطعاً او را نكشتند! بلكه خدا او را به سوى خود بالا برد. و خداوند، توانا و حكيم است و هيچ يك از اهل كتاب نيست مگر اينكه پيش از مرگش به او (مسيح) ايمان مى‌آورد و روز قيامت بر آنها گواه خواهد بود.[1]

در اين سه آيه، چند نكته مهم درباره سرنوشت حضرت عيسى (ع) بيان شده است:

الف) عيسى (ع) كشته نشده و نمرده و به دار آويخته نشده است؛

ب) به آسمان، در نزد خدا، بالا رفته و زنده است؛

ج) اهل كتاب پيش از مرگ مسيح (ع) به او ايمان مى‌آورند.

مطابق آيات مذكور از يك سو، حضرت عيسى (ع) به آسمان بالا رفته است و هنوز زنده مى‌باشد. آيات مذكور از يك سو، حضرت عيسى (ع) به آسمان بالا رفته است و هنوز زنده مى‌باشد و از سوى ديگر، پيش از مرگ او تمام اهل كتاب به او ايمان مى‌آورند و منظور از اهل كتاب بيشتر، يهوديان و بنى‌اسرائيل است كه در آيات قبل، جنايات و مفاسد آنان شمارش شده و در همين آيات نيز به ادعاى آنان مبنى بر قتل حضرت عيسى (ع) تصريح گرديده و روشن است كه چنين چيزى هنوز اتفاق نيفتاده است؛ پس قطعاً در آينده، اين وعده قرآنى تحقق خواهد يافت.

هر حال منظور آيه اخير اين است كه تمام اهل كتاب به حضرت مسيح (ع) پيش از مرگ او ايمان مى‌آورند، يهوديان او را به نبوت مى‌پذيرند و مسيحيان نيز دست از الوهيت او مى‌كشند و اين در زمانى است كه حضرت مسيح (ع) طبق روايات اسلامى، در موقع انقلاب حضرت مهدى (ع) از آسمان فرود مى‌آيد و پيش از رحلت ايشان همه اهل كتاب به او ايمان آورده‌اند و حضرت عيسى (ع) در انقلاب جهانى حضرت مهدى (عج) نيز ايمان مى‌آورند. روشن است، يهوديان، به حكم اينكه آيين آنها پيش از آيين مسيحيت بوده، بايد به حضرت مسيح (ع) ايمان آورند و مجموعه يهوديان و مسيحيان نيز به حكم اينكه آئين‌نشان مربوط به گذشته بوده كه با آمدن اسلام، تاريخ آنها سپرى شده، وظيفه دارند، در زمان انقلاب جهانى مهدوى به آئين حق و نهايى مكتب اسلام ايمان بياورند، همان‌طور كه حضرت عيسى (ع) نيز به حكم اينكه آيينش مربوط به گذشته بوده، وظيفه دارد، به آيين اسلام كه رهبر و مجرى آن حضرت مهدى (عج) است، ايمان آورد. از عوامل و دلايل سرعت گسترش اسلام در انقلاب جهانى مهدوى، همين فرود آمدن حضرت عيسى (ع) و شناسايى ايشان توسط همه اهل كتاب، يهوديان و مسيحيان، و روى آوردن همه آنان به او و ايمان به شخصيت آن حضرت است. ايمان آورندگان به حضرت مسيح (ع)، به اسلام و انقلاب جهانى امام مهدى (ع) ايمان مى‌آورند و جهانى شدن اسلام و جهانى‌سازى اسلامى روى مى‌دهد و آيين جهانى، جاويدان و جامع اسلام بر سراسر جهان حاكم خواهد شد.

امام باقر (ع) درباره اين سخن خداى متعال:

وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً.[2]

فرموده‌اند: عيسى پيش از روز قيامت، به دنيا فرود مى‌آيد و اهل هيچ ملتى باقى نمى‌ماند، مگر اينكه پيش از مرگشان به حضرت مسيح (ع) ايمان مى‌آورند و حضرت عيسى (ع) پشت سر حضرت مسيح (ع) نماز مى‌گذارد.[3]

بر اساس اين حديث شريف، ايمان اهل كتاب به حضرت مسيح (ع) در زمانى روى مى‌دهد كه عيسى (ع) پشت سر حضرت مهدى (عج) نماز گزارد و با اقتدا كردن به حضرت مهدى (عج) پيروان خود را به يارى حضرت مهدى (عج) و ايمان آوردن به آيين اسلام ناب محمدى (ص) هدايت مى‌نمايد.

پى‌نوشت‌ها:

برگرفته از: دو ماهنامه پژوهه، مركز جهانى علوم اسلامى، شماره 13، با حذف و با تخليص.

[1]. مجلسى، محمدباقر، بحارالانور، ج 51، ص 78.

[2]. همان، ص 81.

[3]. همان، ص 91.

[4]. همان، ص 81.

[5]. همان، ص 91.

[6]. همان، ج 51، ص 66.

[7]. همان، ص 66.

[8]. همان، ص 66.

[9]. همان، ج 51، ص 66.

[10]. مكارم شيرازى، حكومت جهانى مهدى (ع)، ص 277.

[11]. همان، ص 278.

[12]. مجلسى، همان، ج 51، ص 151.

[13]. ابن بابويه، الحاصل، ج 14، ص 643.

[14]. سوره نساء (4)، آيه 159.

[15]. همان.

[16]. سليمان‌بن ابراهيم قندوزى، ينابيع المودّة، ج 3، ص 237.