از يمن تا نجف براى ديدار

سيد ابوالحسن مهدوى‌

يكى از بهترين راه‌هاى اثبات وجود مقدّس امام‌زمان (ع)، تشرف به محضر نورانى آن بزرگوار است. گرچه استدلال براى عمر طولانى از راه دليل‌هاى عقلى و نقلى و شواهد تاريخى، عقل‌ها را خاضع و تسليم مى‌كند، امّا نشان دادن آن حضرت كه در اين تشرف مى‌خوانيم، سبب تسليم شدن عقل و اطمينان پيدا كردن نفس مى‌گردد.

امروزه مراكز علمى، معترف به امكان طول عمر براى انسان‌ها هستند و پيشرفت‌هايى هم در اين زمينه انجام گرفته است.

قرآن كريم خبر از قضايايى متعددى مى‌دهد از جمله: نهصد و پنجاه سال تبليغ حضرت نوح‌[1]، زنده بودن حضرت عيسى (ع)[2]، همچنين زنده بودن شيطان‌[3]، زنده بودن اصحاب كهف به مدت سيصد و نه سال‌[4] و نيز تهديد حضرت يونس به زنده نگه داشتن او در شكم ماهى تا روز قيامت، اگر تسبيح خداوند متعال را نمى‌كرد[5].

حضرت آيت‌الله العظمى سيّد ابوالحسن اصفهانى (مديثه‌اى) از مراجع معروف معاصر ما هستند كه تشرفاتى به خدمت حضرت بقيةالله- ارواحنا فداه- داشته‌اند و از جمله اين قضيه است و بنده از مرحوم آيت‌الله ميرجهانى (ره) كه خود مستقيماً ناظر بر وقوع داستان بوده‌اند، بدون واسطه شنيدم. ايشان كه سال‌هايى در منزل آيت‌الله اصفهانى در قسمت استفتائات و نامه‌ها خدمت كرده بودند، مى‌فرمودند: يكى از علماى زيدى مذهب، به نام «بحرالعلوم» كه در يمن سكونت داشت و منكر وجود مقدس حضرت ولى‌عصر (ع) بود، نامه‌اى به حضرت آيت‌الله العظمى اصفهانى نوشت و از ايشان براى اثبات وجود مقدّس آن حضرت دليل خواست. در ضمن شانزده بيت اشعارى را هم كه يكى از افراد اهل تسنّن بغداد در انكار وجود مقدّس آن حضرت سروده و در آن اعتقادات شيعيان را- از جمله سرداب غيبت واقع در حرم مطهر عسكريين (ع)- به استهزا و تمسخر گرفته بود، ضميمه نامه خويش كرده بود، تا حضرت آيت‌الله اصفهانى پاسخ آنها را بدهند. آن فرد سنّى اشعار خويش را براى بسيارى، از جمله بحرالعلوم يمنى فرستاده و جواب خواسته بود، برخى از آنها هم‌