(3319) 319- امام (ع) فرمود:

لِكُلِّ امْرِئٍ فِي مَالِهِ شَرِيكَانِ- الْوَارِثُ وَ الْحَوَادِثُ (82954- 82947)

[ترجمه‌]

«هر كسى در ثروت و مالش دو شريك دارد: يكى وارث و ديگرى پيشامدها».

[شرح‌]

(82954- 82947) امام (ع) از اندوختن مال با نام بردن از دو شريك ناپسند بر حذر داشته است.

(3320) 320- امام (ع) فرمود:

الدَّاعِي بِلَا عَمَلٍ كَالرَّامِي بِلَا وَتَرٍ (82970- 82965)

[ترجمه‌]

«درخواست كننده بدون عمل مانند تيراندازى است كه كمانش بدون زه باشد».

[شرح‌]

(82970- 82965) وجه شبه، بى‌فايده بودن است. نظير همين است قول پيامبر (ص): «احمق النّاس من ترك العمل و تمنّى على اللّه» نادانترين مردم كسى است كه بندگى و طاعت را ترك گويد امّا از خدا آرزوى پاداش كند.

(3321) 321- امام (ع) فرمود:

الْعِلْمُ عِلْمَانِ مَطْبُوعٌ وَ مَسْمُوعٌ- وَ لَا يَنْفَعُ الْمَسْمُوعُ إِذَا لَمْ يَكُنِ الْمَطْبُوعُ (82986- 82974)

[ترجمه‌]

«علم بر دو نوع است: يكى علم طبيعى و فطرى، ديگرى علم شنيده، كه علم شنيده تا مطبوع نباشد بى‌فايده است».

[شرح‌]

(82986- 82974) مقصود امام (ع) از علم مطبوع، عقل بالملكه است، يعنى استعداد به وسيله علوم بديهى و ضرورى براى رسيدن به علوم اكتسابى، و مقصود از علم‌