مسموع، همان شنيده‌هاى از دانشمندان است، زيرا كسى كه چنين استعدادى را ندارد، سودى از شنيده‌هاى خود از علوم نمى‌برد و از دستاورد خود بهره‌مند نمى‌شود.

بعضى گفته‌اند مقصود از علم مطبوع آن اصولى است- مانند توحيد و عدالت خدا- كه انسان به طبيعت عقل و فطرت مى‌داند، و علم مسموع، علوم شرعى است كه نسبت به اصول عقلى و فطرى، به منزله فرع است، زيرا فرع بدون اصل سودى ندارد.

(3322) 322- امام (ع) فرمود:

صَوَابُ الرَّأْيِ بِالدُّوَلِ- يُقْبِلُ بِإِقْبَالِهَا وَ يَذْهَبُ بِذَهَابِهَا (82997- 82990)

[ترجمه‌]

«درستى انديشه بستگى به دارائيها دارد، با آمدن آنها مى‌آيد و با رفتن آنها مى‌رود».

[شرح‌]

(82997- 82990) يعنى لازمه داشتن دارايى و ثروت انديشه درست است. زيرا لازمه خوشبختى كاملى كه همراه داشتن دارايى است آن است كه انديشه درستى در كار باشد تا آن را اداره كند و از طرفى همان خوشبختى و دارايى وسيله و زمينه است براى گزينش درستترين انديشه، پس انديشه درست با وجود دارايى- كه زمينه‌ساز است- فراهم مى‌آيد، و با از دست رفتن دارايى، انديشه درست نيز مى‌رود، هر چند كه به ظاهر، انديشه صحيح باشد.

(3323) 323- امام (ع) فرمود:

الْعَفَافُ زِينَةُ الْفَقْرِ وَ الشُّكْرُ زِينَةُ الْغِنَى (83007- 83001)

[ترجمه‌]

«پاكدامنى زينت تنگدستى، و سپاسگزارى زينت توانگرى است».

[شرح‌]

(83007- 83001) پاكدامنى فضيلتى براى قوه شهويّه است و پيداست كه پاكدامنى زينتى‌