(3148) 148- امام (ع) فرمود:

مَنْ كَتَمَ سِرَّهُ كَانَتِ الْخِيَرَةُ بِيَدِهِ (78225- 78220)

[ترجمه‌]

«هر كس راز خود را پنهان دارد، بر خير و صلاح خويش مسلّط است.»

[شرح‌]

(78225- 78220) اين سخن در باره وادارسازى به پنهان داشتن راز است. يعنى اختيار فاش ساختن و پنهان داشتن راز در اختيار خود اوست بر خلاف كسى كه راز خود را فاش سازد، ديگر پنهان داشتن آن ممكن نخواهد بود.

(3149) 149- امام (ع) فرمود:

الْفَقْرُ الْمَوْتُ الْأَكْبَرُ (78231- 78229)

[ترجمه‌]

«تنگدستى، مرگ بزرگتر است.»

[شرح‌]

(78231- 78229) مردن با صفت بزرگتر را براى تهيدستى استعاره آورده است. امّا اين كه تنگدستى نوعى مردن است، به دليل آن است كه شخص بى‌چيز، از خواسته‌ها و مقاصدى كه سرمايه زندگى مادى است بريده و به خاطر از دست دادن آنها غمگين است. و اما اين كه بزرگتر است، چون در طول زندگى شخص تنگدست، غمها و سختيهاى تنگدستى پياپى مى‌رسد، امّا غم مردن يك‌باره است. و اين نوعى مبالغه در سختى فقر و تنگدستى است.

(3150) 150- امام (ع) فرمود:

مَنْ قَضَى حَقَّ مَنْ لَا يَقْضِي حَقَّهُ فَقَدْ عَبَدَهُ (78243- 78235)

[ترجمه‌]

«هر كه ادا كند حق كسى را كه حقش را ادا نمى‌كند، در حقيقت او را