«هر كس تسلّط
يافت، خود رأى مىشود، و هر كس خود رأى شد، هلاك مىشود، و هر كس با مردان مشورت
كند، شريك عقلهاى آنها مىگردد.»
[شرح]
(78202-
78200) يكى از آن سخنان، اين است كه: هر كس سيطره يافت، خود رأى مىشود.
مقصود اين
است كه روش پادشاهان در امور مورد علاقهشان، خودرأيى و تكروى است، از آن جهت كه
بر ديگران مسلّطند و نسبت به خواهشهاى نفسانى خود، بلامنازعند. و اين سخن مانند
ضرب المثلى است كه آن را در مورد كسانى به كار مىبرند كه به كارى دست يابند، و
بعد آن را به خود اختصاص دهند و ديگران را مانع شوند.
(78209-
78206) سخن دوم: هر كه خود رأى شد، به هلاكت رسيد. زيرا تكروى انسان در فكر و نظر
خود و نپذيرفتن نصيحت و مشورت ديگران در جنگ و امثال آن، او را در معرض خطا قرار
مىدهد و باعث هلاكت او مىگردد، گويا امام (ع) فرموده است: هر كس خودرأى باشد، در
معرض هلاكت است، بنا بر اين هلاكت را- از باب اطلاق ما بالفعل بر ما بالقوّة- به
جاى: معرض هلاكت، به طور مجاز به كار برده است.
(78216-
78210) سخن سوم: هر كس با مردان مشورت كند، شريك عقلهاى آنان است.
توضيح آن كه
در آن صورت از بهترين نظر بهرهبردارى كرده و آن را به كار مىبندد، پس تمام
خردهاى مردان، در اختيار او قرار گرفته است، چه او از نتايج خردها سود مىبرد. و
اين سخن تشويق به مشورت با ديگران است.