(2072) 72- از جمله نامه‌هاى امام (ع) به معاويه.

أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي عَلَى التَّرَدُّدِ فِي جَوَابِكَ- وَ الِاسْتِمَاعِ إِلَى كِتَابِكَ- لَمُوَهِّنٌ رَأْيِي وَ مُخَطِّئٌ فِرَاسَتِي- وَ إِنَّكَ إِذْ تُحَاوِلُنِي الْأُمُورَ- وَ تُرَاجِعُنِي السُّطُورَ- كَالْمُسْتَثْقِلِ النَّائِمِ تَكْذِبُهُ أَحْلَامُهُ- وَ الْمُتَحَيِّرِ الْقَائِمِ يَبْهَظُهُ مَقَامُهُ- لَا يَدْرِي أَ لَهُ مَا يَأْتِي أَمْ عَلَيْهِ- وَ لَسْتَ بِهِ غَيْرَ أَنَّهُ بِكَ شَبِيهٌ- وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَوْ لَا بَعْضُ الِاسْتِبْقَاءِ- لَوَصَلَتْ إِلَيْكَ مِنِّي قَوَارِعُ تَقْرَعُ الْعَظْمَ- وَ تَهْلِسُ اللَّحْمَ- وَ اعْلَمْ أَنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ ثَبَّطَكَ- عَنْ أَنْ تُرَاجِعَ أَحْسَنَ أُمُورِكَ- وَ تَأْذَنَ لِمَقَالِ نَصِيحَتِكَ (72712- 72633)

[لغات‌]

(موهن): تضعيف كننده (بهظه): آن را سنگين كرد (قوارع): سختى‌ها (تهلس اللحم): گوشت را بزدايد، آن را آب كند و به لاغرى انجامد (ثبّطه عن كذا): او را از فلان كار بازداشت‌

[ترجمه‌]

«امّا بعد، من با پياپى پاسخ گفتن به تو و گوش دادن به نامه‌ات، رأى و انديشه خويش را سست مى‌گردانم و زيركى و تيز فهمى خود را گرفتار اشتباه و خطا مى‌كنم. و تو در آن موقع كه از من با زرنگى چيزهايى مى‌طلبى و نامه‌هايى براى گرفتن جواب مى‌فرستى به كسى مى‌مانى كه در خواب سنگينى فرو رفته و خوابهاى پريشان مى‌بيند و نيز به آدم سرگردانى مى‌مانى كه آن قدر از سرگردانى ايستاده كه‌