دو گروه است با هم ذكر فرموده، تا توجه دهد به اين كه كارهاى نيك و عبادات كه باعث سعادت اخروى است، بر كالاهاى دنيوى، شرافت و برترى دارد، زيرا كارهاى نيك خواسته ملائكه و مورد توجه آنهاست ولى امور مادّى دنيا مورد توجه مردم غافل و بيخبر است.

همراه آوردن دو لفظ ما ترك و ما قدّم به گونه‌اى زيبا اين مفهوم را بيان مى‌كند كه امور مادّى و دنيوى جدا شدنى است، و كارهاى نيك پيش فرستاده و براى آخرت انسان، ماندنى و سودمند است، پس بايد به كارهاى شايسته بيشتر توجه كرد و به امور مادّى دنيا كه جدا شدنى و رها كردنى است اعتنائى نكرد.

(49183- 49182)

للَّه آبائكم،

جمله‌اى است كه عرب براى تعظيم و بزرگداشت شخص مورد خطاب مى‌آورد، و او، يا پدرش را به خدا نسبت مى‌دهد و به گونه‌هاى مختلف آورده مى‌شود، از قبيل: للَّه انت، لله ابوك و جزاينها ....

بعضى از شارحان لام را براى عاقبت دانسته‌اند، يعنى: بازگشت پدران شما به سوى خداست، امّا در اين صورت، كلام از معناى تعجّب و تعظيم بيرون خواهد شد.

(49195- 49184)

فقدموا بعضا ...،

يعنى قدرى از متاع دنياى خود را به عنوان صدقه و مانند آن، پيش از خود بفرستيد تا ثوابش در آخرت براى شما باشد و تمام آن را بعد از مرگ خود براى ديگران مگذاريد زيرا سنگينى آن بر دوش شما خواهد بود، چنان كه پيامبر اكرم (ص) فرموده است:

«اى فرزند آدم، از امور دنيا تنها سه چيز براى تو سودمند است:

1- آنچه را كه با خوردن از بين ببرى.

2- آنچه را كه بپوشى و كهنه كنى.

3- آنچه را كه صدقه دهى و براى آخرت باقى گذارى‌ [1].