امام نگاه خشم آلودى به وى افكند، و فرمود:

«اى شريح بهوش باش كه به همين زوديها كسى به سراغت خواهد آمد كه نه به قباله‌ات نگاه كند و نه از شهودت مى‌پرسد بلكه تو را از آن خارج مى‌كند و تنها تحويل به قبرت مى‌دهد. اى شريح بنگر كه مباد اين خانه را از غير مال خودت خريده باشى يا بهايش را از غير دسترنج حلال خودت پرداخته باشى كه هم در دنيا و هم در آخرت خود را زيانكار كرده‌اى، آگاه باش، اگر در هنگام خريد خانه نزد من آمده بودى نسخه قباله را بدين گونه مى‌نوشتم، تا ديگر در خريد خانه حتى به بهاى يك درهم يا بيشتر، علاقه به خرج ندهى، نسخه سند اين است:

بسم اللَّه الرحمن الرحيم اين است آنچه كه بنده‌اى ذليل از كسى كه در حال كوچ است خريدارى كرده است، خانه‌اى از سراى غرور، در محله فانى شوندگان، و در كوچه هالكان خريدارى كرد، اين خانه به چهار حدّ منتهى مى‌شود، حد نخستين، به آفات و بلاها، حد دوم به عزاها و مصيبتها، حد سوم به هوا و هوسهاى هلاكتزا و حد چهارم به شيطان گمراه كننده منتهى مى‌شود و در خانه هم، از همين جا باز مى‌شود، اين خانه را مغرور آرزوها، از كسى كه پس از مدت كوتاهى از اين جهان رخت بر مى‌بندد، به مبلغ خروج از عزت قناعت و دخول در ذلت دنيا پرستى خريدارى كرده و هر گونه عيب و نقص و كشف خلافى كه در اين معامله واقع شود به عهده بيمارى بخش اجسام پادشاهان و گيرنده جان جباران و زايل كننده سلطنت فرعونها همچون كسرا، قيصر، تبّع، و حمير مى‌باشد، و به عهده كسانى كه ثروت را گردآورى كردند و بر آن افزودند و آنها كه بنا كردند و محكم ساختند طلاكارى كردند و زينت دادند، انداختند و نگهدارى كردند و به گمان خود براى فرزندان باقى گذاردند همانها كه همگى به پاى حساب و محل ثواب و عقاب رانده مى‌شوند هنگامى كه فرمان داورى و قضاوت الهى رسيده باشد، «وَ خَسِرَ هُنالِكَ الْمُبْطِلُونَ‌ [1]» شاهد اين قباله، عقل است، آن گاه كه از تحت تأثير هوا و هوس خارج شود و از علايق دنيا، جان سالم بدر برد.»