يعنى تمام كارها را بر طبق خواسته خود و به اندازه معيّن به وجود
آورده، و در اين كار از انديشه و تدبير منزّه بوده است.
(50600- 50593) 7- خداوند، كسى است كه تاريكها او را نمىپوشاند و از
روشنائيهاى جهان، نور نمىگيرد، زيرا كه از جسم بودن و عوارض آن كه امور مادى
مىباشد، بدور است.
(50609- 50601)
8- و لا يرهقه ...،
شب او را در نمىيابد و روز بر او نمىگذرد، زيرا خداوند منزّه از آن
است كه زمان بر او احاطه پيدا كند.
(50612- 50610) 9- خداوند اشياء را با ديدگان دريافت نمىكند چون ذات
مقدّسش در دريافت حقايق نياز به ابزار ندارد.
(50616- 50613) 10- آگاهى خداوند نشأت گرفته از اخبار و گزارشها نيست
چنان كه بيشتر دانشهاى ما چنين است، چون حق تعالى از داشتن ابزار شنوايى ظاهرى
مبرّاست. و توفيق از خداوند است.
قسمت دوم خطبه كه در باره برترى مقام پيامبر اكرم بيان فرموده است:
[لغات]
(مساوره): حمله بردن (سرّح): جدا ساخت
[ترجمه]
«خداوند پيامبر را با نورى پر از روشنايى فرستاد، و او را در برگزيدن
مقدم داشت، پس پراكندگيها و گسستگيها را به وسيله او جمع كرد و پيوند داد، و