مىرود، به اين دليل حضرت اين گونه افراد را
انتظار كشندگان عقوبت دانسته و آنان را از اين عمل نهى فرموده است و كلمات جهلا و
تهاونا و بأسا، مفعول له مىباشند و هر سه صلاحيت دارند كه علت غايى بعيد شمردن
عقوبت باشند زيرا ناآگاهى انسان از كيفرهاى الهى به وسيله مرگ و قبر و هراسهاى سخت
آخرت اين امور را در نظر او بعيد مىنماياند و نيز بىاعتنايى او به عقوبتهاى سخت
خداوند باعث دور دانستن آن مىشود و وى را به تصميم و عزم بر گناهان كمك مىكند و
عدم اطمينان به سختگيرى خدا در مجازاتها نيز چنين است.
(45679- 45654)
و انّ اللَّه ... التناهى،
اين جمله هشدارى است به مردم كه لعنت خدا بر ملتهاى پيش از اسلام در
برابر گناه ترك امر به معروف و نهى از منكر آنها بود، و اين كه سفها و نابخردان
آنها ملعونند به اين سبب است كه مرتكب گناه مىشدند، و اما اين كه خردمندان و
دانشمندانشان مورد لعنت واقع شدند به اين علت بود كه مفاسدى را كه از ديگران
مشاهده مىكردند زشت نشمرده و مانع نمىشدند چنان كه خداوند در قرآن مىفرمايد: «لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى
لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ، ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا
يَعْتَدُونَ كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ، [1]».
(45691- 45680)
الا و قد قطعتم قيد الاسلام ... احكامه،
و در اين قسمت جامعه زمان خود را آگاه مىكند بر اين كه آنان نيز
متصف به صفات پيشينيان هستند كه امر به معروف و نهى از منكر را ترك كرده بودند و
مستوجب لعنت خدا شدند اينها نيز در آن لعنت داخل مىباشند و هدف حضرت از تشبيه
آنان به گذشتگان آن است كه
[1] سوره مائده (5) آيه (82)، يعنى: كفار بنى اسرائيل به اين دليل
از زبان حضرت داود و عيسى بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند كه گناه و معصيت مىكردند
و از كارهاى زشتى كه انجام مىدادند دست برنمىداشتند.