افكنيد و خودخواهى و گردنكشى را از گردنهايتان دور سازيد، و فروتنى و تواضع را به منزله سلاح ميان خود و دشمنانتان: شيطان و لشكريانش، قرار دهيد، زيرا او را در هر جامعه‌اى لشكرها و ياران پياده و سوار مى‌باشد و مانند آن متكبر گردنكش (قابيل) بر فرزند مادرش نباشيد كه بر او تكبر ورزيد، بدون آن كه خداوند در او فزونى قرار داده باشد بجز تكبرى كه به دليل دشمنى حسد بر نفس او، وارد شد و از آتش خشم در دل وى تعصّب افروخته شد و شيطان باد كبر و غرور در بينى او دميد تا بالاخره خداوند او را از كار خود پشيمان ساخت و گناه كشندگان تا روز قيامت را بر گردن او نهاد، بهوش باشيد كه شما در ستمگرى زياده روى كرديد و در روى زمين فساد بر پا ساختيد، در حالى كه دشمنى با خدا را آشكار كرده و براى جنگ با مؤمنان برخاستيد، پس در باره گردنكشى برخاسته از تعصب بيجا و بر خود باليدنهاى جاهلانه از خداوند بترسيد، زيرا تكبر و خودخواهى توليد كننده دشمنى و دميدنگاه شيطان است كه به آن سبب امتهاى گذشته و پيشينيان را فريب داد، تا جايى كه در تاريكيهاى نادانى و دامهاى گمراهى او گرفتار شدند، در حالى كه به هر جا او براند، رامند و هر جا بكشاند روانند، آرى اين بلايى است همگانى كه دلها در آن هماننداند و گذشتگان در پى آن شتافتند و به جانب خود پسندى رفتند كه سينه‌ها به سبب آن تنگ شد.

بهوش باشيد و از پيروى كردن فرمانروايانتان بپرهيزيد، آنها كه به دليل جاه و مقام خود، تكبر ورزيدند و بالاتر از نسب خويش سرافرازى كردند و نسبتهاى ناروا به پروردگارشان دادند و احسانهاى خدا را بر خود انكار كردند تا با قضا و قدر او نبرد كنند و با نعمتهايش به مبارزه برخيزند پس به اين دليل، ايشان پايه‌هاى بناى عصبيت و استوانه‌هاى اركان فتنه و آشوب و شمشيرهاى افتخار و سرافرازى دوران جاهليت و نادانى مى‌باشند.

پس از خدا بترسيد، و بر نعمتهايى كه به شما داده است ناسپاس نباشيد و بر احسانهايى كه به شما ارزانى فرموده است حسد نورزيد و از بدان و ناكسان كه به دروغ خود را از سلاله اشراف دانند پيروى نكنيد، زيرا آنها اشخاصى مى‌باشند كه‌