خداوند بر شما و ثابت كننده حقى از شما بر وى مى‌باشد، و شما را سفارش مى‌كنم كه از تقوا براى خدا و از خدا براى تقوا كمك بگيريد، زيرا تقوا، امروز پناهگاه و سپر و فردا، راه به سوى بهشت است، راهش روشن، و رونده‌اش سود برنده و امانت دارش حافظ و نگه دار مى‌باشد و پيوسته خود را بر مردم زمانهاى گذشته و باقيمانده، نشان داده و جلوه‌گرى مى‌كند زيرا همه آنان فردا به آن نيازمند مى‌باشند فردايى كه خداوند باز گرداند آنچه پديد آورده و بگيرد آنچه را كه بخشيده و پرسش فرمايد از آنچه عطا فرموده است، چه قدر اندكند آنان كه تقوا را پذيرفته و براستى آن را مورد عمل قرار داده‌اند، آرى آنان به عدد بسيار كمند چنان كه خداوند در وصف آنها فرموده است‌ «يَعْمَلُونَ لَهُ ما يَشاءُ مِنْ‌ [1]» پس گوشهايتان را به سوى آن متوجّه سازيد و در مواظبت كردن آن بكوشيد و آن را جانشين هر چه گذشته است قرار دهيد و در عوض هر چه مخالف حق است آن را انتخاب كنيد، با داشتن تقوا خوابتان را به بيدارى مبدّل سازيد و روزهايتان را با آن به سر بريد و آن را شعار دلهاى خود قرار دهيد و گناهانتان را با آن بشوييد و بيماريهايتان را با آن درمان سازيد و با آن بر مرگ پيشى گيريد و از كسى كه تقوا را ضايع ساخته عبرت گيريد و مبادا كسى كه آن را پيروى مى‌كند از شما عبرت بگيرد، بهوش باشيد تقوا را حفظ كنيد و خود را به سبب آن نيز مواظبت كنيد، و از دنيا دورى كنيد و به آخرت مشتاق و شيفته باشيد آن را كه تقوا مايه بلندى مقامش شده، پست و بى‌مقدار ندانيد و كسى را كه دنيا بلندش ساخته بلند مقام ندانيد، به ابر درخشنده دنيا چشم ندوزيد و به گوينده آن گوش فرا ندهيد و فرياد زننده آن را پاسخ مگوييد، و با درخشندگى آن روشنايى مجوييد، به كالاهاى نفيس آن فريفته نشويد چرا كه برق آن بى‌باران و گفتار آن دروغ و دارائيهايش غارت شده و كالاهاى آن ربوده شده است.

بهوش باشيد كه دنيا همچون زن بدكاره‌اى است كه خود را نشان داده و