عمل نكنيد و پيش از آن كه خداوند شما را به جنگ و جهاد دستور ندهد شما به سوى آن شتاب نكنيد. باء در بايديكم زايده مى‌باشد، احتمال دارد مفعول تحركوا، شيئا بوده كه حذف شده است.

(42782- 42744)

فانه من مات منكم ... لسيفه،

موقعى كه امام ياران خود را براى زمانهاى بعد از جنگ و شمشير كشيدن نهى فرموده و به آنان دستور مى‌دهد كه در خانه بنشينند، اين مطلب باعث ملالت خاطر آنان شده و خود را از ثواب جنگ و شهادت محروم مى‌بينند، حضرت به منظور رفع حيرت و افسردگى آنها ايشان را آگاه مى‌كند كه چنين نيست بلكه هر كس با اعتقاد به حقانيت خداوند و رسالت پيامبر و خاندان پاكش بميرد، اگر چه روى بستر و در ميان خانه‌اش هم باشد همدرجه با شهيدان خواهد بود و به اندازه صبرى كه در اين راه تحمل كرده و خون دلى كه از دست دشمنان حق خورده و عبادتهايى كه انجام داده پاداش عظيم از خداى خود دريافت خواهد كرد و نيت صادقانه او كه منتظر است هر گاه امام بر حق قيام كند همراه او باشد و به ياريش برخيزد، باعث اجر و پاداشى براى او مى‌شود كه به يارى امام خود برخاسته و در ركاب او براى خدا شمشير كشيده است.

(42788- 42783)

فانّ لكلّ شيئى مدة واجلا،

بايد صبر كرد و پيش از فرا رسيدن وقت نبايد دست به شمشير زد و قيام كرد زيرا هر كارى وقتى مخصوص به خود دارد، يك روز حكومت باطل سركار مى‌آيد و چند صباحى به خودنمايى مى‌پردازد و موقعى ديگر دولت حق برقرار مى‌شود و براى قيام و مبارزه مسلحانه در برابر دشمنان دين هم شرايطى است كه بايد رعايت شود، اين بود مطالبى كه از اين سخنان درر بار مولى (ع) به ذهن اين جانب رسيد، و اين خطبه از رساترين خطبه‌هاى حضرت مى‌باشد تا آن جا كه ابن نباته خطيب، بسيارى از كلمات آن را ضمن سخنرانى خود ذكر كرده است، از جمله: شديد كلبها عال لجبها ساطعا لهبها متغيّظ زفيرها