آزاد مىشوند همان طور كه رهن معمولى، در
گرو قرض گرفتار مىشود و با اداى آن قرض، از گرو آزاد مىشود، لفظ جزا كه در حقيقت
به معناى پاداش و نتيجه عمل خير است در اين عبارات، به عنوان مجاز از باب اطلاق
شيئى بر ضدّ خود بر كيفر اطلاق شده است كه نتيجه گناه و عمل شرّ مىباشد، خلاصه
امام (ع) در اين عبارات مردم را هشدار داده است كه با معاصى و گناهان گذشته نفسهاى
خود را در قيد و بند گرفتار ساختهاند و بايد هر چه زودتر با انجام دادن كارهاى
نيك آن را از گروه معاصى و قيد و بند آزاد سازند و گرنه به عقوبت و كيفر آن دچار
خواهند شد.
(42726- 42693)
و كأن قد نزل،
كلمه كأن مخفّف كأنّ از حروف مشبهه به فعل است و قيد تشبيه مىباشد
اسمش ضمير شأن و خبر آن هم جمله قد نزل است و مقصود همانند ساختن حالت حاضر مردم
به موقعى است كه عامل ترس يعنى مرگ بر آنها فرود آمده كه در اين صورت فرصت از دست
رفته و زمان برگشتن گذشته است.
امام پس از اين بيانات دعا كرده و از خدا خواسته است كه او و يارانش
را بر اطاعت حق تعالى و پيامبرش موفق بدارد و از جرايم و گناهانشان صرف نظر فرمايد
زيرا او سر چشمه فضل بىپايان و رحمت بىانتها مىباشد، و به دنبال پند و اندرزها
و بر حذر داشتن ياران خود از گناه و پس از دعا براى آنها آنان را متوجه مىفرمايد
كه پس از حيات خودش تا زمانى كه رهبر حقّى قيام نكرده باشد در خانه بنشينند و در مقابل
ستمكاران و مخالفان به جهاد برنخيزند و قيام به شمشير جايز نيست مگر با اذن امام
وقت:
(42743- 42727)
و لا تحرّكوا بايديكم و سيوفكم فى هوى ألسنتكم،
به دنبال فحشها و ناسزاها كه از خواهشهاى زبانهايتان بر مىخيزد،
دستها و شمشيرهايتان را به حركت در نياوريد و دست به جنگ و ستيز نزنيد و بر طبق
خواستههاى نفسانى