پيشه خود سازيد و بر نعمتهاى ظاهرى و باطنيش وى را فراوان حمد و سپاس كنيد، چه بسيار نعمتها كه ويژه شما ساخت و شما را با رحمت خودش مورد عنايت قرار داد، بديها و عيبهاى خود را آشكار كرديد و او، آن را پوشاند و خويش را مستوجب مؤاخذه او قرار داديد اما وى شما را مهلت داد.

و شما را سفارش مى‌كنم كه پيوسته به ياد مرگ باشيد و غفلت از آن را كم سازيد، چگونه از چيزى غافل مى‌شويد كه هرگز از شما غافل نيست، و طمع مهلت داريد از كسى (ملك الموت) كه مهلت نمى‌دهد، مردگانى كه با چشم خود مى‌بينيد، براى عبرت شما كافى است، آنها به گورهايشان برده شدند، بدون آن كه خود سوار مركبى شده باشند و به داخل قبرها فرود آورده شدند بدون آن كه خود فرود آيند، گويا آنان آباد كننده اين گيتى نبوده و همواره دايار آخرت سراى آنها بوده است، از جهانى كه در آن بودند وحشت دارند و در آن جا كه از آن وحشت داشتند متوطّن شدند، به چيزهايى (در دنيا) سرگرم بودند كه اكنون از آن جدا شده‌اند، و امورى را ضايع كردند كه اينك به سويش منتقل شده‌اند، نه قدرت دارند از كارهاى زشتى كه انجام داده‌اند، بر كنار شوند و نه، مى‌توانند كار نيكى، بر نيكيهاى خود بيفزايند، اينها به دنيا، انس گرفته بودند، مغرورشان ساخت و به آن اطمينان داشتند، مغلوبشان كرد.

خدا شما را رحمت كند، بشتابيد به سوى منزلهايى كه به آبادى آنها ماموريد و به آن دعوت و ترغيب شده‌ايد، و با صبر بر اطاعت فرمان خدا، و دورى از نافرمانى او، نعمتهاى وى را بر خويش كامل سازيد، زيرا فردا به امروز نزديك است چه زود گذرند ساعتها در روز و چه شتابان روزها در ماهها سپرى مى‌شوند، و چه سريع ماهها در سال و سالها در عمر مى‌گذرند!»

[شرح‌]

(42052- 42044) در اين خطبه، حضرت دستوراتى صادر فرموده و به امورى سفارش كرده است:

(42083- 42053) 1- در اين قسمت نخست به تقوا كه سرآمد كارها و عبادات مى‌باشد