نيكوكاران باز مى‌دارد، همچنان كه سنگينى محموله‌هاى بزرگ حيوان را از سرعت در راه رفتن باز مى‌دارد كلمات القوا و اذمّه، را به اين سبب استعاره آورده كه بيشتر كار دست مى‌باشد لذا از كلمه دست براى ترشيح آن استفاده كرده و عبارت: من ايديكم را بيان فرموده است حاصل معنا آن است كه امام (ع) مردم زمان خود را امر فرموده است كه انديشه‌هاى تباهى‌آور را ترك كنند و دنبال هواهاى نفسانى نروند و براى اين كه آنان را بيشتر از اين كارها باز دارد، سرانجام شوم آن را كه تحمّل بارهاى سنگين و طاقت فرساى گناهان است به آنان خاطر نشان ساخته و سپس به منظور اين كه متفرق شدن و جدايى از مقام رهبرى نيز از جمله انديشه‌هاى ناروا مى‌باشد به آنان گوشزد مى‌فرمايد كه وى را رها نكنند و از پيرامونش پراكنده نشوند.

(42022- 41991)

فتذمّوا غبّ فعالكم،

اين جمله عاقبت نامطلوب جدايى از رهبر را مى‌فهماند كه در نتيجه دشمن بر آنان مسلط مى‌شود، عزّتشان مبدل به ذلّت و آسايش و نعمتشان به رنج و فقر تبديل خواهد شد و آن موقع است كه به زشتى انديشه‌هاى خود پى برده و به نكوهش كارهاى گذشته خود خواهند پرداخت و به دنبال نهى آنان از انديشه‌هاى زشت و منع آنها از پراكندگى و دور شدن از امام خود و بيان قسمتى از نتيجه‌هاى سوء آن ايشان را از فرو رفتن در فتنه‌اى كه به اين علت در انتظار آنهاست بر حذر داشته و مى‌فرمايد: خودتان را بى‌باكانه در آتش آشوب و فتنه‌اى كه در اثر جدايى از رهبر، جلو رويتان قرار گرفته است نياندازيد.

نكته‌هاى بلاغى كه در اين قسمت از سخنان حضرت مى‌باشد از اين قرار است: واژه نار استعاره از جنگها، كشتارها و ستمگريهايى مى‌باشد كه از خواص فتنه و آشوب است و مانند آتش باعث آزار و اذيت است، صفت اقتحام كه به معناى يورش بردن است براى مخالفت با آن حضرت و جدايى از وى ذكر