معرفت و نورانيّت چنان حالتى پيدا مىكند كه
آنچه پيش از آن برايش ترسآور بود و بدون خواست او بر وى وارد مىشد، هم اكنون
مايه انس و الفت او شده و با درخواست و اراده خودش حاصل مىشود، پس از اين قسمت
امام (ع) مىفرمايد: درهاى آسمان بر روى آنان گشوده شده است، و اين جمله كنايه است
از اين كه درهاى آسمان جود و كرم پروردگار به منظور افاضه كمالات بر آنان باز شده
است، چنان كه در قرآن كريم بيان فرموده است:
«فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ.»[1]
منظور از «مقاعد كرامات» كه براى اهل ذكر آماده شده است، درجهها و
مراتب راه يافتن به پيشگاه حق تعالى است كه در اين هنگام خداوند بر آنها كمال
اشراف را دارد و از سعى و كوشش آنان براى انجام دادن كارهاى نيك و ذكر و عبادت،
خشنود است و قرار گرفتن آنها را در اين مقام مىستايد.
(52954- 52943)
يتنسّمون بدعائه روح التجاوز،
يعنى خدا را مىخوانند و مىخواهند كه از گناهانشان درگذرد و آن را
سبب قطع فيض خود از آنان قرار ندهد، و البتّه معلوم است كه در اين جا مراد از
گناهان و تقصيرات ترك اولى است زيرا كه اين اولياى بزرگ الهى گناهى را مرتكب
نمىشوند. حضرت امير (ع) در اين حالت از اهل ذكر و اولياى خدا نخست به گروگان و
سپس به اسيران تعبير فرموده است، زيرا آن چنان خود را نيازمند به خدا احساس
مىكنند كه هيچ پناهگاه ديگرى براى خود نمىبينند تا به سويش رجوع كنند، مانند
گروگانها كه در پيش گروگيرندگان مىباشند، و همچنان كه اسيران در برابر كسى كه
آنان را به اسيرى گرفته زبون و تسليمند ايشان نيز در پيشگاه عظمت و هيبت الهى، رام
و تسليمند.
(52962- 52955)
جرح ... عيونهم،
اين سوز دل و گريه زياد بدين علت است كه پس از
[1] سوره قمر (4) آيه (10)، يعنى: با فرو ريختن سيلاب درهاى آسمان
را گشوديم.