چپگرا [1] باشد نكوهش كنند و از هلاكت بر حذر دارند و آنان بدين طريق روشنگرانى در آن تاريكيها و راهنمايانى در آن پرتگاهها بودند، كسانى كه اهل ذكر و ياد خدا هستند چنان آن را به جاى دنيا برگزيده‌اند كه حتى لحظه‌اى بازرگانى و خريد و فروش دنيا آنان را از ياد خدا باز نمى‌دارد، روزهاى زندگى را با ذكر او بسر مى‌برند، و با فريادهايى كه از ارتكاب كارهاى حرام، مانع شود، در گوش غفلت كنندگان بانگ مى‌زنند، به عدل و نيكى ندا در مى‌دهند و خود نيز به آن عمل مى‌كنند، مردم را از بديها باز مى‌دارند و خود از آن مى‌پرهيزند، گويا اينها دنيا را گذرانده و به آخرت رسيده‌اند و آنچه در پى اين جهان مادى است به چشم ديده‌اند، و گويى كه بر احوال پنهان برزخيان در مدّت اقامت آن جا اشراف و آگاهى كامل دارند، و رستاخيز، نويدهايش را بر آنها محقّق ساخته است، اينها، پرده آن جهان را از جلو چشم مردم دنيا برداشته‌اند، گويا ايشان چيزهايى را مى‌بينند كه مردم نمى‌بينند و مى‌شنوند آن را كه ديگران نمى‌شنوند.

اگر با نيروى عقل ايشان را در جايگاههاى پسنديده و مراتب شايسته مشاهده كنى، در حالى كه نامه اعمال خود را باز كرده و به سبب دستورهاى كوچك و بزرگى كه از آن سرپيچى كرده و يا آنچه را كه از آن نهى شده، تقصير كرده و مرتكب شده‌اند و بارهاى سنگين گناهان كه پشت آنان را خم كرده است، خود را مورد محاسبه قرار داده‌اند و سپس گريه را در گلو شكستند و ناله و فرياد سر دادند، با خود به سؤال و جواب پرداخته، و به سوى پروردگارشان از روى پشيمانى و اقرار به گناه، ناله و فرياد بر مى‌آورند، در اين حال آنها را خواهى يافت كه پرچمهاى هدايت و رستگارى و چراغهاى ميان تاريكهايند، فرشتگان دور آنها را گرفته‌اند، و سكون و آرامشى برايشان نازل و درهاى آسمان بر روى آنان بازگشته و جايگاههاى ارجمند براى نشستن آنها آماده است، جايى كه خداوند بر آن نظر رحمت انداخته آنها را مى‌نگرد و از كوشش آنان خشنود است و