نيروى حيوانى است در آميخته است.

(46687- 46684) 6- در حال توانگرى ميانه‌رو است، روش فاضله عدالت در به كار بردن متاع دنيا همين است كه از فضول آن صرف نظر كنند و از حدّ ضرورت نگذرند.

(46691- 46688) 7- داشتن خشوع و فروتنى و احساس عجز و زبونى در عبادت، و اين حالت، نتيجه تفكّر در جلال معبود و عظمت اوست كه به منزله روح عبادت است.

(46695- 46692) 8- در حال تنگدستى بردبار است، زيرا نزد مردم از تهيدستى شكايت نمى‌برد، و از آنها چيزى طلب نمى‌كند، بلكه بى‌نيازى خود را از آنان نشان مى‌دهد، و اين حالت از قناعت در زندگى و خشنود بودن به قضاى الهى و بلند همّتى. ناشى مى‌گردد، و توجّه به وعده‌هاى خداوند و آنچه براى پرهيزگاران آماده فرموده است آن را تقويت مى‌كند.

(46699- 46696) 9- در سختيها شكيباست.

(46703- 46700) 10- در طلب حلال است و از حرام پرهيز مى‌كند، و اين صفت برخاسته از عفّت ذات و پاكدامنى است.

(46707- 46704) 11- در طريق هدايت و رستگارى و سير الى الله پر نشاط و فعّال است، و اين به سبب حسن اعتقاد اوست به آنچه خداوند به پرهيزگاران وعده داده است و همچنين نتيجه توجّه به شرافت هدف والايى است كه دارد.

(46719- 46708) 12- در باره اعمال شايسته‌اى كه به جا مى‌آورد بيمناك است، بدين سبب كه مبادا به گونه‌اى كه مطلوب و سزاوار است انجام نگرديده، و مورد قبول حضرت حقّ واقع نشده باشد چنان كه از امام زين العابدين (ع) روايت شده است هنگامى كه براى اداى حجّ تلبيه مى‌گفت ناگهان از شترى كه بر آن سوار بود مدهوش به روى زمين افتاد، و موقعى كه به هوش آمد علّت را از او پرسيدند، فرمود: ترسيدم پروردگارم در پاسخم بگويد: لا لبّيك و لا سعديك‌ [1].