«به خدا سوگند، آنها بصورت نطفه در صلب مردها، و رحم زنها باقى
خواهند ماند، و هرگاه از آنان شاخى برويد قطع مىشود، تا سرانجام راهزنان قطّاع
الطّريق شده در پيشه دزدى ظاهر گردند.»
[شرح]
(10502- 10468) اين سخن امام (ع) براى ردّ گفتار و ادّعاى شخصى است
كه به عرض رساند، تمام خوارج به هلاكت رسيده كسى از آنها باقى نماند! بيان اين كه
خوارج به صورت نطفه در صلب مردها و رحم زنها باقى خواهند ماند، به اين حقيقت اشاره
دارد كه بطور يقين گروهى وجود خواهند داشت كه طرز تفكر و انديشه نادرست خوارج را
داشته باشند؛ گر چه در زمان حاضر در پشت پدران و رحم مادرانشان هستند، ولى در
آينده متولّد خواهند شد؛ چه آنها كه در زمان حضرت به صورت نطفه وجود داشته و از
صلب پدران به رحم مادران انتقال يافته بودند و چه آنها كه بعدها از صلب پدران به
رحم مادران انتقال مىيافتند؛ فرموده امام (ع) همه را شامل مىشود.
سپس براى بقاى خوارج در بستر زمان خصوصياتى را بيان كردهاند، بدين