حق را آنجا قرار بده كه على آنجا قرار دارد.» [1] در مستجاب شدن دعاى پيامبر (ص) شكى نيست و كسى كه گفتار و كردارش حق باشد فضيلت بالاتر از اين برايش قابل تصوّر نيست.

ى- [حديث منزلت‌]

به اعتقاد تمام مسلمين اين گفته حضرت رسول (ص) در باره على (ع) وارد شده است: «نسبت تو به من مانند نسبت هارون به موسى است جز اين كه پيامبرى بعد از من نيست» [2] از اين نكته كه فقط پيامبرى استثنا شده ثابت مى‌شود تمام مراتبى كه هارون نسبت به موسى (ع) داشت جز نبوّت براى على (ع) نسبت به پيامبر ثابت است. و چون در جايى ثابت نشده است كه على (ع) از برادرى پيامبر (ص) نفى شده باشد پس لزوما وزير و ياور، حافظ شريعت، بيان كننده احكام كلّى دين و جانشين پيامبر (ص) مى‌باشد چنان كه هارون چنين بود و از اين جاست كه شيعه براى شايستگى آن حضرت براى خلافت به اين خبر استدلال كرده است و اين فضيلت براى آن حضرت كافى است.

يا- به نقل تمام مسلمين اين سخن پيامبر: «هر كس من مولاى اويم على مولاى اوست.» [3]

در حق على (ع) است. مقصود از مولا در اين عبارت چه سرپرست باشد يا ياور فرقى نمى‌كند و فضيلت براى على (ع) ثابت است.

يب- پيامبر (ص) در باره على (ع) فرمود: «شايسته‌ترين شما براى قضاوت على (ع) است.» [4]

شك نيست كه قضاوت نياز به انواع دانشها دارد و گواهى پيغمبر (ص) به شايستگى حضرت على (ع) براى قضاوت در فضيلت وى كافى است.

[2] انت منّى بمنزلة هرون من موسى الا انّه لا نبى بعدى.

[3] من كنت مولاه فعلى مولاه.

[4] اقضاكم على.