أمّا بعد،
براستى كه خداوند سبحان دنيا را مقدّمه ما بعدش مقرّر داشته، و أهل دنيا را در آن
در بوته آزمايش گذاشته تا معلوم شود كداميك خوش كردارترند ما براى دنيا آفريده
نشديم و بكوشش در آن فرمان نداريم، همانا ما در دنيا آمديم تا امتحان شويم، خداوند
مرا بتو و ترا بمن در معرض امتحان آورده و هر كدام را حجّت بر ديگر ساخته، تو بر
روى دنيا افتادى و تأويل قرآن را بر خلاف حق وسيله آن ساختى و مرا بچيزى مسئول
كردى كه دست و زبانم بدان آلوده نشده.
خودت و أهل
شام آنرا دستاويز كردهايد و آنرا بمن چسباندهايد و دانشمندتان نادانها را ترغيب
بدان مىكنند و آنها كه بر سر كارند بيكارهها را بدان تشويق مىنمايند.
تو خود
پرهيزكار باش و از خدا بترس و با شيطان در مهار كردنت ستيزه كن و خود را برهان و
روى باخرت كه راه من و تو است بگردان، و در حذر باش كه خداوندت بيك بلاى كوبنده در
اين دنيا دچار كند كه بريشهات بزند و دنبالهات را ببرد و نسلت را قطع كند.
براستى من
براى تو سوگندى ياد كنم كه تخلّف ندارد بر اين كه اگر خداوند مرا با تو در ميدان
نبرد فراهم آورد و پيشامد مقدرات مرا و تو را در پيكار با يكديگر كشاند هميشه در
خانه و كاشانهات بمانم «تا خداوند ميان ما حكم فرمايد كه او بهترين حكمها است».
المختار
الخامس و الخمسون
و من كلام له
7 وصى بها شريح بن هانى، لما جعله على مقدّمته الى الشام.
إتّق اللّه
في كلّ صباح و مساء، و خف على نفسك الدّنيا الغرور، و لا تأمنها على حال، و اعلم
أنّك إن لم تردع نفسك عن كثير ممّا