كردن و برداشتن آن، پس گريه كنند به آواز بلند غمناك، و جواب يكديگر را مى‌دهند با گريه و زارى، ناله مى‌كنند بسوى پروردگار خود در مقامهاى توبه و پشيمانى، و اقرار بتقصير.

هر آينه مى‌بينى علامتهاى هدايت و چراغهاى تاريكى و ظلمت در حالتى كه احاطه كرده باشند بايشان ملائكه‌ها، و نزول كرده باشد بايشان تمكين و وقار، و گشوده باشد از براى ايشان درهاى رحمت آسمان، و مهيا شده باشد از براى ايشان مجلسهاى كرامت و شرافت در مقامى كه مطلع شده خداى تعالى بر شما در آن مقام، پس خوشنود شده خدا از سعى و كوشش ايشان، و پسنديده مقام بندگى ايشان را در حالتى كه استشمام مى‌كنند بسبب دعاى او نسيم عفو و تجاوز را.

ايشان گروهاى فقر و فاقه‌اند بسوى فضل و كرم او، و اسيرهاى ذلّتند مر بزرگوارى و عزّت او را، مجروح و زخمدار نموده درازى حزن و اندوه دلهاى ايشان را و درازى گريه چشمهاى ايشان را از براى هر در رغبت كردن بسوى خدا از ايشانست دست كوبنده، سؤال مى‌كنند از كسى كه تنگ نمى‌شود در نزد او وسعتهاى كرم وجود، و نوميد نمى‌گردد بر درگاه نوال او رغبت كنندگان، پس محاسب باش نفس خودت را از براى نفس خود، پس بتحقيق كه از براى غير نفس تو از نفسها محاسبى هست غير از تو كه أسرع الحاسبين است‌

و من كلام له 7 و هو المأتان و الحادى و العشرون من المختار فى باب الخطب‌

قاله 7 عند تلاوته: يا أيّها الانسان ما غرّك بربّك الكريم.