مى‌دهند بر وجود او مرئيات و مبصرات نه با عنوان حضور، و احاطه نكرد او را وهمها بلكه هويدا شد از براى أوهام بأوهام و بسبب عقلها ممتنع شد از ادراك عقول و بسوى عقلها محاكمه كرد عقلها را خداوند متعال صاحب بزرگي نيست چنان بزرگى كه ممتد بشود بوجود او نهايات و أطراف پس بزرگ گرداند نهايات او را در حالتى كه صاحب جسم باشد، و صاحب عظمت نيست چنان عظمتى كه منتهى بشود بأوغايتها پس عظيم نمايند او را در حالتى كه صاحب جسد باشد بلكه بزرگست از حيثيت شأن و عظيمست از حيثيت سلطنت.

و شهادت مى‌دهم كه محمّد بن عبد اللّه 6 بنده برگزيده او است و أمين پسنديده او، فرستاد او را با حجت‌هاى واجب، و با ظفر و غلبه ظاهر، و با واضح نمودن راه پس رسانيد رسالت را در حالتى كه شكافنده بود ميان حق و باطل را، و حمل كرد خلق را براه راست در حالتى كه دلالت كننده بود بر آن، و بر پا نمود علمهاى راه يافتن و منارهاى روشنى را، و گرداند كوههاى اسلام را محكم و ريسمانهاى ايمان را بغايت استوار.

و بعضى از فقرات اين در وصف خلقت عجيبه و غريبه اصنافي از حيواناتست مى‌فرمايد:

اگر فكر مى‌كردند در قدرت عظيمه و نعمت جسيمه پروردگار هر آينه بر مى‌گشتند براه راست، و مى‌ترسيدند از عذاب آتش، و لكن قلبها ناخوش است و ديدها معيوب آيا نظر نمى‌كنند بسوى كوچك آنچه خلق فرموده از حيوان چگونه محكم ساخته خلقت آنرا و استوار گردانيده تركيب آن را، و شكافته از براى آن گوش و چشم را، و معتدل نمود از براى او استخوان و پوست را.

نظر بكنيد بسوى مورچه در غايت خوردى جثه او و لطافت هيئت او نزديك نيست كه ادراك شود بنگريستن بگوشه چشم و نه با طلب درك فكرها چگونه حركت مى‌نمايد بر زمين خود، و هجوم آورد بر روزي خود، نقل ميكند دانه را بسوى سوراخ خود، و مهيا مى‌نمايد آن دانه را در مقرّ خود، و جمع ميكند آن را در گرماى خود