و إذا رأت
النعامة في اذن صغير لؤلؤة أو حلقة اختطفها و تبتلع الجمر فيكون جوفها هو الحامل
في إطفائه و لا يكون الجمر عاملا في إحراقه، و في ذلك اعجوبتان إحداهما التغذي بما
لا يتغذى به، و الثانية الاستمراء و الهضم، و هذا غير منكر لأنّ السّمندل يبيض و
يفرخ في النار.
فسبحان من
أعطى كلّ شيء خلقه ثمّ هدى، و أبدع في الملك و الملكوت من لطايف القدرة من الحكمة
ما فيه كفاية لمن اهتدى، و اودع فيهما من بدايع الصنع و الخلقة ما لا يعدّ و لا
يحصى، و في أدنى مصنوعاته و مكوّناته تذكرة و ذكري لاولى النهى، شرح اللّه صدورنا
للاهتداء إلى مناهج المعرفة بالتحقيق، و الارتقاء إلى معارج اليقين و التصديق انّه
وليّ التوفيق.
الترجمة
از جمله خطب
شريفه آن امام أنام و وصي والا مقام است در صفات كمال و نعوت جمال حضرت ذو الجلال
و شهادت برسالت حضرت خاتم الأنبياء و نبيّ مصطفى 6 و
ذكر عجايب مخلوقات و غرايب مصنوعات مىفرمايد:
حمد و ثنا مر
خداوندى را سزاست كه درك نمىتواند بكند او را حواس، و احاطه نمىتواند بكند بر او
مجلسها، و نمىبيند او را چشمها، و محجوب نمىسازد او را پردها دلالت كننده است بر
قدم خود بحدوث خلق خود، و بحدوث مخلوقات خود بر وجود خود، و با مشابه بودن مخلوقات
بر اين كه شبيه نيست او را، آن خداوندى كه صادق است در وعدهاى خود و مرتفع است از
ظلم بندگان خود، و قائمست بعدالت در خلق خود، و عادل است بر ايشان در حكم خود،
شاهد آورنده است با حادث بودن أشياء بر أزليّت خود، و با چيزى كه علامت زده بر
آنها كه عجز و انكسار است بر قدرت خود، و با چيزى كه مضطر نموده است آنها را بسوى
آن كه فنا و نابوديست بر دوام وجود خود.
يكى است نه
به شماره عدد، دائم الوجود است نه با مدّت، و قائمست نه باعتماد بچيزى. استقبال
ميكنند او را ذهنها نه با طريق مشاعر و حواس، و شهادت