بنابراحتياط واجب هم شكسته و هم تمام بجاآورد، ولي اگر به يكي از آنها علم پيدا كند و به ديگري جاهل باشد، كافي است كه نماز را شكسته بخواند.

مساله 1155- هرگاه شهر در بلندي باشد به گونه اي كه از دور ديده شود، يا در محل گودي قرار گرفته باشد كه اگرانسان كمي دور شود ديوار آنجا را نبيند، چنانچه كسي كه از آنجا مسافرت مي‌كند به اندازه اي دور شود كه اگر آن شهردر زمين هموار بود ديوارش از آنجا ديده نمي شد بايد نماز را شكسته بخواند، و نيز اگر پستي و بلندي ساختمانها بيش از معمول باشد بايد ملاحظه معمول را بنمايد.

مساله 1156- اگر از محلي مسافرت نمايد كه خانه و ديوار ندارد، وقتي به جايي برسد كه اگر آن محل ديوار داشت ديده نمي شد بايد نماز را شكسته بخواند.

مساله 1157- اگر به اندازه اي دور شود كه نداند صدايي را كه مي‌شنود صداي اذان است يا صداي ديگر، يا بداندصداي اذان است ولي كلمات آن را تشخيص ندهد، بايد نماز را تمام بخواند، هرچند احوط آن است كه صبر كند تاهيچ نشنود يا هم شكسته و هم تمام بجا آورد.

مساله 1158- اگر چشم و يا گوش او يا صداي اذان غير معمولي باشد، در محلي بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متعارف ديوار ساختمانها را نبيند و گوش متعارف صداي اذان معمولي را نشنود.

مساله 1159- مسافري كه به وطن خود باز مي‌گردد، تا زماني كه به حد ترخص نرسيده است بايد نماز را شكسته بخواند، ولي هنگامي كه به حد ترخص برسد - گرچه نخواهد وارد شهر شود - بايد نماز را تمام بجا آورد.

مساله 1160- مسافري كه مي‌خواهد ده روز در محلي بماند، وقتي به حد ترخص آن محل رسيد بنابراحتياط واجب نماز را تاخير بيندازد تا به آن محل برسد، يا هم شكسته و هم تمام بجا آورد.

مساله 1161- مسافري كه در سفر از وطن خود عبور مي‌كند، وقتي به جايي برسد كه ساختمانهاي وطن را مي‌بيند وصداي اذان آن را مي‌شنود بايد نماز را تمام بخواند، و اگر از كنار وطن عبور مي‌كند، به گونه اي كه داخل حد ترخص مي‌شود ولي داخل وطن نمي شود، بنابراحتياط واجب نماز را در آنجا هم شكسته و هم تمام بجا آورد.

مساله 1162- مسافري كه در بين مسافرت به وطنش رسيده، تا وقتي در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند، ولي اگربخواهد از آنجا هشت فرسخ برود يا چهار فرسخ برود و برگردد، وقتي به جايي برسد كه ساختمانهاي وطن را نمي بيندو صداي اذان آنجا را نمي شنود بايد نماز را شكسته بخواند.