دسته چهارم : فقط درهم و دينار و شتر را ذكر كرده اند; مانند روايت يونس از بعض اصحاب از امام صادق (ع) في حديث قال : "الدية عشرة آلاف درهم او الف دينار، او مأة من الابل".[1] و نيز روايت عبدالله بن سنان و در آن آمده است : "... فالدية اثناعشر الفا او الف دينار او مأة من الابل، و ان كان في ارض فيها الدنانير فالف دينار، و ان كان في ارض فيها الابل فمأة من الابل، و ان كان في ارض فيها الدراهم فدراهم بحساب ذلك اثناعشر الفا"[2] در اين روايت به جاي ده هزار درهم دوازده هزار درهم ذكر شده است و به علاوه ظاهر آن اين است كه جواز انتخاب هر كدام بستگي به منطقه اي دارد كه جنس مذكور در آن پيدا شود، پس تخيير از آن استفاده نمي شود.

و نيز مانند روايت عبيدالله بن زراره از امام صادق (ع) و در آن آمده : "... الدية الف دينار او اثناعشر الف درهم او مأة من الابل".[3]

و نيز روايت ابوبصير كه مي‌فرمايد: "دية الرجل مأة من الابل فان لم يكن فمن البقر بقيمة ذلك فان لم يكن فألف كبش ...".[4] اين روايت صريح است در ترتيب نه تخيير، و مورد آن عمد است .

ابوبصير در روايت ديگري از امام صادق (ع) نقل كرده است : "... دية الخطاء اذا لم يرد الرجل القتل مأة من الابل او عشرة آلاف من الورق، او الف من الشاة ..."[5] و ظاهر آن تخيير و مورد آن خطا مي‌باشد.

---