و روايت محمدبن مسلم و زراره از امام باقر(ع) يا امام صادق (ع) و در آن آمده است : "هي مأة من الابل و ليس فيها دنانير و لا دراهم و لا غير ذلك".[1] اين دو روايت صريحند در انحصار ديه در صد شتر.

دسته دوم : رواياتي كه فقط شتر و گوسفند را به ترتيب ذكر كرده، مانند روايت ابوبصير و معاوية بن وهب از امام صادق (ع) قال : "مأة من فحولة الابل المسان فان لم يكن فمكان كل جمل عشرون من فحولة الغنم".[2] طبق اين دو روايت تا زماني كه شتر باشد نوبت به گوسفند نمي رسد.

ضمنا يادآور مي‌شود كه برحسب اخبار معتبره و فتاواي فقهاي شيعه يك شتر معادل ده گوسفند مي‌باشد، ولي فقهاي اهل سنت يك شتر را معادل بيست گوسفند مي‌دانند، و بسا صدور اين دو روايت برحسب تقيه بوده است . و شايد هم در برخي زمانها قيمت يك شتر معادل بيست گوسفند بوده است .

دسته سوم : فقط هزار دينار و ده هزار درهم را ذكر كرده اند، مانند روايت حلبي از امام صادق (ع)، قال : "الدية عشرة الاف درهم او الف دينار". و در ذيل آن آمده است كه جميل گفت : امام صادق (ع) فرمودند: "الدية مأة الابل"[3] ظاهر روايت اين است كه شتر اصل است و درهم و دينار به عنوان قيمت مي‌باشند.

---