3 - دائمي بودن زوجيت بين آنان . پس زوجيت موقت كفايت نمي كند.

4 - امكان مجامعت در هر وقتي كه زن يا شوهر بخواهد. پس اگر زن يا شوهر مريض يا در سفر طولاني يا در زندان و يا غايب و در شهر دور ديگري باشد يا در اثر منع كسي و يا به هر علت ديگري نمي توانند نزديكي نمايند، احصان صدق نمي كند و طبعا زناي آنان محصنه نمي باشد.

[حق فرار از رجم ]

در رابطه با حق فرار كسي كه با اقرار مورد رجم قرار مي‌گيرد مي‌توان به سخن پيامبراكرم 6 در مورد ماعزبن مالك استدلال نمود. نامبرده پس از اقرار نزد آن حضرت مورد رجم قرار گرفت و هنگام رجم فرار كرد و در بين راه زبيربن عوام با استخوان شتر او را از پاي در آورد و مردم او را گرفتند و كشتند. وقتي خبر به پيامبراكرم 6 رسيد ناراحت شدند و فرمودند: "هلا تركتموه ؟" چرا او را رها نكرديد تا فرار كند؟ و دستور دادند ديه او از بيت المال داده شود.[1]

در روايت 3 و 5 باب 15 از ابواب حدالزنا كه از حضرت امام صادق (ع) نقل شده، نيز تصريح شده است شخص مورد رجم اگر قبل از اينكه سنگريزه به او اصابت كند فرار كند برگردانده مي‌شود تا سنگريزه

---