ثانيا: چطور ممكن است خداوند انسان را براي پيمودن راهي خاص و رسيدن به هدفي خاص بيافريند كه عقل از شناخت آن عاجز و لذا محتاج و نيازمند به راهنمايي پيامبران باشد; ولي همين خدا، جهان هستي و نظام آفرينش و پديده هاي آن را به گونه اي بيافريند كه مانع بعثت پيامبران و لذا مانع تحقق غرض خودش از آفرينش انسان شود؟"

در اينجا به سه نكته اشاره مي‌شود:

نكته اول : مربوط است به نقد پاسخي كه نويسنده از عده اي نقل كرده است ; و خلاصه آن اين است كه محتواي دليل حكمت براي ضرورت بعثت پيامبران، نياز بشر به آن مي‌باشد. پس هر تعداد پيامبر كه مورد نياز بشر است مطابق دليل حكمت بايد از طرف خداوند مبعوث شود. و اگر در زمان خاصي پيامبري مبعوث نشد يا تعداد خاصي از آن مورد نياز نبوده است وگرنه مبعوث مي‌شد; زيرا با فرض نياز بشر به بعثت، مبعوث نشدن پيامبران يا از روي جهل خداوند به نياز بشر بوده، يا عجز او از تأمين نياز مزبور و يا حكيم نبودن او; و هر سه فرض براي خداوند عالم قادر حكيم، محال است . پس عدم بعثت پيامبر ديگر در زمان پيامبر اسلام 6 يا در زمان هاي قبل به خاطر عدم نياز آن زمان به بيش از يك پيامبر مي‌باشد، نه به خاطر بودن موانعي كه براي ما مجهولند; زيرا بعثت پيامبر كار خداوند است و هيچ چيزي نمي تواند مانع كار او شود;